"Καλιώρα νάχουν οι ελιές"...
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
29.04.12
|
Πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στο Σιδάρι της Κέρκυρας για 5η συνεχή χρονιά, η συνάντηση χορευτικών συγκροτημάτων της βορείου Κέρκυρας,στο κέντρο Olympia Palace. Στην εκδήλωση συμμετείχε το Χορευτικό του Μουσικού μας Συλλόγου, μαζί με τα αντίστοιχα συγκροτήματα της Πολιτιστικής Πρωτοβουλίας Αρίλλα, του Πολιτιστικού Συλλόγου Βελονάδων, του Πολιτιστικού Συλλόγου Πάγων και του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Κρήνης (που ανέλαβε και την πρωτοβουλία της διοργάνωσης) και όπως ήταν αναμενόμενο, με την παρουσία αρκετού κόσμου.
Η είσοδος του Χορευτικού μας στη σκηνή έγινε με τραγούδι αφιερωμένο στην ελιά και το λάδι, που τραγουδούσαν εν χορώ τα μέλη του συγκροτήματος, κρατώντας καλάθια με λιόκλαρα…
Εκτός από τα μέλη του Χορευτικού, στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος της Φιλαρμονικής Κορακιάνας Σπύρος Σαββανής που απηύθυνε και σύντομο χαιρετισμό, η υπεύθυνη από πλευράς Διοίκησης Ηλέκτρα Μπαλατσινού και η εκ των ιδρυτικών του μελών Αφροδίτη Μεταλληνού.
Η δε Νίκη Κεντάρχου, που είχε την ευθύνη τόσο του Χορευτικού της Άνω Κορακιάνας, όσο και αυητού της Κρήνης, έδειξε για μια κόμη φορά την ωραία "δουλειά" της...
ΣΗΜ: Αντιλαλούσε από το πρωί η ρούγα από τις φωνητικές πρόβες«Καλιώρα νάχουν οι ελιές που βγάνουνε το λάδι κλπ κλπ» ενόψει της απογευματινής εκδήλωσης…
Υπάρχουν 0 σχόλια. Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
Τελευταία ανανέωση ( 30.04.12 )
|
|
Περί ανέμων και υδάτων...
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
27.04.12
|
Μια αλλαγή λάμπας στο φανάρι που ρυθμίζει την κυκλοφορία στου Τσιμπάνη, έδωσε την αφορμή για την αποψινή ετερόκλητη συνάθροιση…Εκεί που άλλοτε, τις παλιές καλές μέρες, τα πεζούλια του Μπέκιου, του Νικολού και της Χαριτωμένης ήταν γεμάτα κόσμο της γειτονιάς και η πλατεία του Άη-Νικολόπουλου συνταράζονταν από το παιδικό παιγνίδι, η συζήτηση στα ορθάτα κράτησε πάνω από μία ώρα και το θεματολόγιό της ήταν αναπάντεχα πλούσιο…Και δεν μπορούσε βέβαια να μην περάσει από το σήμερα στο χθες και να φθάσει ακόμη πιο παλιά…στα μεταπολεμικά χρόνια. Τότε που, λόγω των περιστάσεων και της αναδουλειάς, η ζωή κυλούσε σε εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς και η συναναστροφή υπερίσχυε ακόμη και της εργασίας (που δεν υπήρχε).
Υπάρχουν 0 σχόλια. Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
24.04.12
|
Την κωμωδία "Το Καμπιέλο", ανεβάζει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κέρκυρας από την περασμένη Κυριακή έως αύριο, Τετάρτη 25 Απριλίου 2012, τις 9.00 το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο. Το έργο σκηνοθετεί ο Πέτρος Γάλλιας και τους βασικούς ρόλους παίζουν (μεταξύ άλλων) η Μαριέττα Σαββανή, ο Σπύρος Βέργης, ο Βαγγέλης Ζήκος, η Αλεξάνδρα Παγιατάκη κ.ά.
Πρόκειται για μια πολύ καλή παράσταση!!!
Υπάρχουν 0 σχόλια. Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
|
Βαφτίσια στην Παναγιά
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
22.04.12
|
Κυριακή του Θωμά σήμερα, ημέρα ηλιόλουστη, καλοκαιρινή…Στην εκκλησία της Παναγιάς θα τελεστεί η βάπτιση του εγγονού της Αλέκας και του Γρηγόριου Βίνου, που «μετ’ ευχών» θα λάβει το όνομα Ευστάθιος, από τη νονά του Αλεξάνδρα Ιωνά. Το μυστήριο θα ξεκινήσει με κάποια καθυστέρηση, αφού ο ιερέας του χωριού είχε ανέβει από νωρίς στο Σωκράκι (μαζί με τη Φιλαρμονική μας), προκειμένου να συμμετάσχει στην εκεί Λιτανεία και οι καλεσμένοι αδημονούντες, αναζητούσαν λίγη σκιά στα πέριξ του μικρού ναού. Εκεί που κάποτε διασταυρώνονταν ο κεντρικός δρόμος (μονοπάτι) για το χωριό και βρισκόταν το πέτρινο θολωτό πορτόνι και ο μαντρότοιχος της Παναγιάς, που γκρεμίστηκαν κατά την ιταλική κατοχή του ’40.Όμως τα απομεινάρια του παρελθόντος συνεχίζονται στις παράξενες λαξεύσεις στα πέτρινα της πίσω πόρτας, στις τοιχογραφίες που αποκάλυψε η ανακαίνιση των στασιδίων, στο ανακατασκευασθέν στις αρχές του περασμένου αιώνα τέμπλου με τις αγιογραφίες του Χρήστου Σαββανή και του Διονύσιου Σγούρου, το παλιό κοινόχρηστο φορείο, απομεινάρι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κλπ…
ΣΗΜ.:και ενώ ο χρόνος κυλούσε στους ρυθμούς της βάπτισης, στο πίσω μέρος του ναού εξελισσόταν μια σοβαρή συζήτηση ανάμεσα στους κουμπάρους Βασιλάκη και Κωνσταντίνο, για τα τεκταινόμενα του χωριού και την απόφασή τους να αναλάβουν σοβαρές πρωτοβουλίες…Είδωμεν.
Υπάρχουν 0 σχόλια. Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
|
"Πασχαλινές μνήμες"
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
Γράφει ο/η Δώρα Μεταλληνού
|
19.04.12
|
Οι πασχαλινές μνήμες μου έχουν χρώμα και άρωμα!
Εχουν το άρωμα του ασβέστη και το έντονο χρώμα της κοκυκιάς.Με ένα τενεκέ ασβέστη και ένα χοντρό πινέλο δυσανάλογο για τα μικρά μας χέρια,μας βάζανε οι μανάδες να ασπρίσουμε τις αυλές και τις λιθιές.Δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται.Επρεπε να προηγειθεί το αποψίλωμα των λιθιών από τα αγριόχορτα.Τα αγριόχορτα όμως ήταν ως επί το πλείστον τσουκνίδες....Δεν υπήρχαν γάντια !Που τέτοια πολυτέλεια!Τραβάγαμε τις τσουκνίδες και τρίβαμε συγχρόνως τα χέρια τα οποία κατακοκκίνιζαν.Οταν όμως τέλείωνε το ασβέστωμα η ομορφιά και η πάστρα μας αντάμειβαν.Οι δρόμοι σαρώνονταν με αγριοφρόκαλα και τα πεζούλια στις άκρες ασβεστώνονταν κι αυτά.Οι αυλές μοσχομύριζαν φλοέτες και φρέζιες που ήταν φυτεμένες σε πετρόλατες ασπρισμένες.Ο κάμπος γύρω από το χωριό είχε φορέσει τα ανοιξιάτικα του.Οι κοκυκιές στο φόρτε τους.Παντού το μωβ χρώμα να σπάει τη μονοτονία του πράσινου.Το πράσινο της ελπίδας και η αναμονή μιας ακόμη Ανάστασης.Οι παπαρούνες προέβαλαν που και που για να χρωματίσουν με το χρώμα του πάθους τον πίνακα του Δράματος...
Η προετοιμασία για τον Επιτάφειο άρχιζε από μέρες πριν κλείσουν για τις διακοπές τα σχολεία.Ολοι είχαμε προμηθευτεί το βιβλιαράκι με τον ''επιτάφειο θρήνο''και κάναμε πρόβες στη ''μεγάλη αίθουσα''οπως λέγαμε...Ενας μεγάλος κύκλος και φερναμε γύρω ψάλοντας το ''Αι γενεαί πάσαι''.Και ύστερα η Δεύτερη μέρα του Πάσχα που συνεχίζει να είναι η επισημότερη για το χωριό μας.Την περιμέναμε με τόση λαχτάρα!Ο λόγος;Τα καινούργια άσπρα παπούτσια που θα φορούσαμε στη λιτανεία.Κι ενώ περιμέναμε στις Λακιές να ανέβει η λιτανεία καμαρώναμε τα καινούργια πατούμενα.-Τα δικά μου έχουν εκατό δραχμές!Ελεγε η μία.-α!Τα δικά μου είναι πιο ακριβά .Τα πήρα εκατόν δέκα !Και τα αγόρια για να μας νευριάσουν μας τα πάταγαν για να λερωθούν.Βρέχαμε τότε στο στόμα το δάκτυλο και σκύβαμε να διορθώσουμε τη ζημιά...Από τότε έχω μια αντιπάθεια για τα άσπρα παπούτσια.Τα χρόνια πέρασαν και με έπιασε η νοσταλγία και η απορεία γιατί δεν μυρίζει ο ασβέστης όπως τότε;Γιατί η ανάσταση δεν μας φέρνει πια την ανάταση και την υπέρβαση για τα όσα μας περικυκλώνουν;Γιατί μεσα σε τόσα υλικά αγαθά δεν βιώνουμε εκείνη την πληρότητα που νοιώθαμε με ένα ζευγάρι άσπρα παπούτσια;
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΦΉΣΑΜΕ ΜΙΣΑ!!!!!!
ΔΩΡΑ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ
ΣΗΜ.:δημοσιεύεται με μικρή καθυστέρηση από δική μας υπαιτιότητα...
Υπάρχουν 2 σχόλια. Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
Τελευταία ανανέωση ( 19.04.12 )
|
|
|
|
<< Αρχική < Προηγ. 1 2 Επόμ. > Τελευταία >>
|
Αποτελέσματα 1 - 9 από 14 |