|
Θύμισες νοσταλγικές για όσα μικρά μα
σπουδαία έζησα και δε θα ''ματάρθουν''...Στα απόσκια ενός βουνού.... Στου
Κοράκιου τις παρυφές....Στα στενά ενός χωριού χωμένο στο πράσινο...
Κάπου .....στις εσχατιές μιας Ελλάδας που
ακόμη ονειρευόταν και ήλπιζε! Τότε…
Και γύρω μακριά μια μικρή στενή κορνίζα γαλάζιου! ''Μπριχού'' να φέξει, οι
χωματόδρομοι,, οι ''σαρτσάδες'', οι αυλές ραντίζονταν με το χέρι με νερό να
δροσίσουν. Και έφτανε η δροσιά από το νωτισμένο χώμα μέχρι το μαξιλάρι που
μύριζε δαφνόφυλλα κι αλυσίβα, ανακατεμένα με όνειρα παιδικά
παραμυθένια....
Κάτασπρες αυλές, με ασβέστη που μοσχοβόλαγε καθαριότητα ! Γεράνια έβγαιναν από
τενεκέδες [πετρόλατες], περασμένοι κι αυτοί με ασβέστη! Μεγάλα μάτσα ρίγανης
κρεμασμένα στο καρφί να ξεραθούν. Είχε προηγηθεί το μάζεμα. Από ''μπονόρα'' πήγαιναν
οι γυναίκες στους ριγανότοπους να τη μαζέψουν.
''Χεράδια'' σκόρδων και κρεμμυδιών στο κρεματόριο κι αυτά να ξεραθούνε! Και
κάποια πρωινά πεζοπορία προς τη θάλασσα! Κατέβαιναν οι “Μύριοι στης Δασιάς” τα
μέρη να βουτήξουν στο νάμα της!!! Σε τόσο αμόλυντα και μαγικά νερά ποτέ
μου δεν κολύμπησα! Μέσα στις πάνινες τσάντες τηγανητές μελιτζάνες, πιπεριές και
... αντηλιακό!!! Ελαιόλαδο ανακατεμένο με χυμό νερατζιού και σταγόνες ιώδιου!
Είχε μείνει και κάμποσες μέρες στον ήλιο...
Τα μεσημέρια! Αχ! εκείνα τα μεσημέρια, που
υποχρεωτικά έπρεπε να κοιμηθώ και αρνιόμουν! Με σελίδες από κάποιο περιοδικό
έκοβα πατρόν ! Κι ύστερα έραβα το χαρτί να φτιάξω φόρεμα για μια ''κουτσούνα''!
Επρεπε να παίρνω και τις ανάλογες προφυλάξεις να μην ακούγεται το χρατς χρουτς
του χαρτιού καθώς το έκοβα κι ενοχλούνται οι υπόλοιποι!
Ημουνα τυχερή ! Υπήρξα και Διαπλασσοπούλα
εκείνη την εποχή! Εκεί ξεχνιόμουνα!
''Σας ασπάζομαι: Φαιδων!'' οι αθηναικές επιστολές του Ξενόπουλου μου κράτησαν
για πολλά καλοκαίρια συντροφιά ! Και επί ώρες ταξινομούσα τα τεύχη, αντέγραφα
σε τετράδιο ό,τι μου έκανε εντύπωση....
Οι κορμοί των
αμυγδαλιών έβγαζαν από τη φλούδα θαρρείς μέσα, το τραγούδι των τζιτζικιών! Τα
μικρά αρσενικά τα λέγανε ''καπρί''. Κάποιες φορές μαζαύαμε και μερικά!
Ήταν τυχερός όποιος εύρισκε μια ''τζιτζιρομάνα''! Ηταν μεγαλύτερη και πιο
εντυπωσιακή.....
Κι εκεί στ' απόσκια
του βουνού που λες, καθώς έπεφτε το κάμα του μεσημεριού, τα σκαλοπάτια έπαιρναν
άλλου είδους φωτιά! Κουβέντες, κουτσομπολιά, φωνές. Όταν το εργόχειρο πήγαινε
στην άκρη, άρχιζαν τα παιχνίδια. Τα αγόρια έπαιζαν από νωρίς: ''Τσιλίκι'', μπάλα, ''ξατρεχατό'',
"κλέφτες κι αστυνόμους", ''κρουφτό''. Και τα κορίτσια ''το ψαλιδάκι'', ''τη
Μπερλίνα'', ''Πούντο, πούντο το δακτυλίδι,'' Περνάει περνάει η μέλισσα'', ''Τραβηχτά
αγάλματα''…
Κι ο Φισφιρής, εκείνος
ο άκακος και πάντα γελαστός τύπος με το γαϊδούρι, να περιδιαβαίνει τις γειτονιές
και να διαλαλεί την πραμάτεια του! Κάποτε να σηκώνει και την ουρά του γαϊδάρου
και .....να τραβά φωτογραφίες, ως έλεγε!
Κι όταν έπαιρνε να
βραδιάζει, εγκταλείπαμε τα κατώφλια κι ανεβαίναμε στα ''Μουράγια''. Δεν τα είχε
σημαδέψει το τσιμέντο ακόμη! Πέτρινα με πλάκες, ψημένα από τον ήλιο όλη τη
μέρα. Παρ' όλα αυτά, η κυρά Ρήνη πάντα έφερνε στις κοπέλες ένα ρούχο να κάτσουν
πάνω μην κρυώσουν και δεν ''κάνουν παιδιά'' !
Είχαμε μείνει σε κείνα τα
απογεύματα, έξω από τις άσπρες αυλές ,όλες ντυμένες στα ίδια χρώματα. Όλες με
την ίδια μυρωδιά .Ποτισμένες. φρέσκο ασβέστη και βασιλικό, ροδοδάφνη και
όνειρο!...
Όσο το σκοτάδι πύκνωνε, τόσο
γέμιζαν τα μουράγια. Και κείνος ο γίγαντας, το Κοράκιο, πάνω μας, να κοιτάζει
περίεργα τα συμβάντα. Ήταν το δικό μας Έβερεστ, τούτο το βουνό. Μέσα από σκίνα,
βάτα και πουρνάρια όσοι τολμηροί , μέσα από ένα δύσβατο μονοπάτι το κατακτούσαμε.
Παρέες αγοριών και κοριτσιών ανεβαίναμε πολλές φορές στην κορυφή . Κι από κει η
ματιά απλωνόταν μέχρι κάτω στον κάμπο και ριχνόταν στη θάλασσα του Ύψου.
Τα μαγαζιά στη Πλάστιγγα
[για τους μη γνωρίζοντες η ονομασία γιατί όσοι περνούσαν τους ''ζύγιζαν''
,κοινωνική κριτική σα να λέμε...]
Μέσα σε αυτό το σκηνικό
ζυμώθηκαν κι οι πρώτοι έρωτες. Άλλοι καρποφόρησαν, άλλοι έμειναν
ανεκπλήρωτοι... Μικρή εγώ και η μεγάλη μου φιλενάδα να με παρασύρει από το χέρι
να περάσουμε το μπακάλικο, να δει το νιο που ηταν μέσα , και με τον οποίο ήταν
ερωτευμένη. Το να διασχίσεις την Πλάστιγγα ήταν ένα θέμα. Ολων των αντρών τα
μάτια πάνω σου....
(Συνεχίζεται....)
Υ.Γ.: 1.Η φωτό από την Μαριάνθη Μαρτζούκου
2. επεξηγήσεις λέξεων:
ματάρθουν=επανέλθουν
σαρτσάδες=δρόμοι στρωμένοι με βότσαλα
μπονόρα=νωρίς
χεράδια=πλεξίδες σκόρδων ή κρεμυδιών
''κουτσούνα''=πάνινη
κούκλα
(Συνεχίζεται....)
ΔΩΡΑ ΣΠ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ
|
