|
Αποχαιρετήσαμε
πριν λίγες μέρες τον Σπύρο τον Κιουκιά. Είμαστε όλοι εκεί, τα παιδιά του, τα
εγγόνια του, φίλοι ,γείτονες και γνωστοί…
Μας
εγκατέλειψε πληρέστατος ημερών αφήνοντας πίσω του μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Ο
Σπύρος όμως ήταν και ένα κομμάτι της κοινωνίας του χωριού μας και μάλιστα
εκείνου του μέρους που χαρακτήριζε όλο σχεδόν τον περασμένο αιώνα, με τη ζωή
και τη δράση του τη ζωή της Κορακιάνας.
Επίκεντρο
η << Αρκούδενα>>, η <<Πιάτσα>>, η <<Πλάστιγγα>>.
Τα
εκεί αργαστήρια ήταν ο τόπος συνάντησης,
συζήτησης, ζυμώσεων, διακίνησης νέων
ιδεών, πολιτικών και κοινωνικών ρευμάτων, απομυθοποίησης ιδεών και αρχών που
αποτελούσαν ταμπού, καθώς αποκάλυψης , διασκέδασης και προβολής της φαιδρής
όψης των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Ο
Κιουκιάς λοιπόν ήταν ένας από τους
ενεργούς πρωταγωνιστές αυτής της κοινωνικής ομάδας του χωριού μας.
Μειλίχιος
στο χαρακτήρα και το λόγο του, μ΄εκείνο το λίγο βραχνό χαρακτηριστικό της φωνής
του, παρατηρητικός, οξυδερκής, εύστοχος στους διαλόγους του, είρων και
πλακατζής όταν χρειαζόταν, άφησε το στίγμα του ως ένας από τους <<τύπους>>
της <<Πιάτσας>>.
Οικογενειάρχης
σωστός. Εργατικός και αγαπητός στους συναδέλφους του όπου κι αν εργάστηκε.
Πιστός
στις πολιτικές ιδέες του μέχρι το τέλος. Ένας πραγματικός κουμμουνιστής – κοινωνιστής,
που τα λόγια και οι πράξεις του συμβάδιζαν με την πολιτική του θεωρία.
Όλα
αυτά επενδυμένα με έναν αέρα παλιάς
επτανησιακής λεπτότητας και ευγένειας. Όπως μου δόθηκε η ευκαιρία τελευταία να
διαπιστώσω, θαύμαζε τον Ανδρέα Λασκαράτο
και διάβαζε τα έργα του.
Ένας άνθρωπος
με πολλά πνευματικά ενδιαφέροντα, που οι ιστορικές συνθήκες της νεότητάς
του (πόλεμος) δεν του επέτρεψαν να τα
καλλιεργήσει.
Καλό
σου ταξίδι Σπύρο!!! Θα σε θυμόμαστε…
ΚΩΣΤΑΣ
ΑΠΕΡΓΗΣ
 Υπάρχουν 0 σχόλια.
Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας
|
