"Γεώργιος Ν. Κοντοστάνος. Από την Κορακιάνα στη Γενεύη, στο Μόναχο, στο δημαρχιακό θώκο του Βόλου και παρ’ ολίγο στη Βουλή των Ελλήνων"
 Η εικόνα που έχω από τον μπάρμπα τον Γιώργη είναι ενός συμπαθούς, μειλίχιου αλλά επιβλητικού ασπρομάλλη παππού, που ερχόταν τα καλοκαίρια στο χωριό με τη θεία-Μαρία. Θυμάμαι πως τον επισκεπτόμασταν οικογενειακώς για να τον καλωσορίσουμε, τη νόνα μου, τη Λένη, να λάμπει από χαρά που συναντούσε τον αγαπημένο της αδελφό. Ήξερα πως είχε σπουδάσει στην Ελβετία και στο Μόναχο, πράγμα πρωτοφανές για εκείνα τα χρόνια, και πως επειδή ο πατέρας του, ο παππούς Νικόλας, δεν έστελνε τη νόνα μου στο σχολείο –τα κτήματα, βλέπετε, ήθελαν χέρια– τον είχε «απειλήσει» πως θα ’ρθει και θα την πάρει μαζί του. Κι εκείνη έλεγε και ξανάλεγε πως αν είχε μάθει δυο γράμματα και μπορούσε να διαβάζει –διάβαζε ό,τι έπεφτε στα χέρια της– το χρωστούσε στον μεγάλο της αδελφό, τον Γιώργη. Ο Γεώργιος Κοντοστάνος γεννήθηκε το 1890. Σε ηλικία 12 χρόνων ήρθε πρώτος στις εξετάσεις του Μοντσενίγειου κληροδοτήματος κι έφυγε στην Ελβετία, όπου τελείωσε το λύκειο. Έπειτα πήγε στο Μόναχο, όπου μετά από μεγάλη σκέψη, όπως πληροφορούμαστε από επιστολή που έστειλε από τη βαυαρική πρωτεύουσα στον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη το 1909, σπούδασε στο πολυτεχνείο. Εκεί συναναστράφηκε με πολλούς Έλληνες διανοούμενους, όπως ο συγγραφέας Κωσταντίνος Χατζόπουλος. Η σύζυγος του Χατζόπουλου, η Φινλανδή ζωγράφος Sanny Hägmann, γράφει στα απομνημονεύματά της, που σώζονται σε δακτυλόγραφο στο αρχείο Χατζόπουλου, στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ): "Εκείνη την εποχή [1908-1911] σπούδαζαν στο Μόναχο αρκετοί νέοι από την Ελλάδα, όπως ο Φώτος Πολίτης, ο Γιώργος Κοντοστάνος, ο Ανδρέας Σταματελάκης, ο Γιώργος Παπανικολάου, ο ζωγράφος Ζαβιτσιάνος από την Κέρκυρα, ο αρχιτέκτων Πικιώνης και άλλοι".Από το Πολυτεχνείο αποφοίτησε το 1915 έχοντας διακόψει για ένα χρόνο τις σπουδές του για να συμμετάσχει ως εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους. Το 1916 βρέθηκε στην Κέρκυρα ως δόκιμος έφεδρος ανθυπολοχαγός, συνεργάστηκε μάλιστα με το περιοδικό Κερκυραϊκή Ανθολογία που εξέδιδε η «Συντροφιά των εννέα» (Κ. Θεοτόκης, Ει. Δενδρινού, Μαρκ. Ζαβιτζιάνος, Λυκ. Κογεβίνας, Π. Σταματόπουλος, Αντ. Μουσούρης, Ν. Λευτεριώτης, Κ. Χατζόπουλος και Λ. Πορφύρας), στο οποίο δημοσίευσε μεταφράσεις διηγημάτων. Έπειτα από την απόλυσή του από το στρατό εργάστηκε εκτός Ελλάδας και επέστρεψε το 1918 ως τεχνικός σύμβουλος στο Υπουργείο Συγκοινωνιών. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εργάστηκε για πέντε χρόνια στα έργα ανασυγκρότησης της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης. Το 1927 διορίστηκε προϊστάμενος των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Βόλου και τεχνικός διευθυντής των έργων στο λιμάνι της πόλης. Μια σειρά έργων υποδομής που έγινα τότε στο Βόλο φέρουν τη δική του σφραγίδα. Βλέποντας μάλιστα μακριά, πάλεψε για την υδροδότηση της πόλης, έργο που πέρασε από σαράντα κύματα λόγω πολέμου, κατοχής, εμφυλίου και κοντόφθαλμης πολιτικής και ολοκληρώθηκε μόλις στη δεκαετία του 1970. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου τον απέλυσε και λόγω των παρεμβάσεών του στον τύπο της εποχής συνελήφθη προσωρινά, χωρίς όμως να σκύψει το κεφάλι. Διετέλεσε διορισμένος Δήμαρχος της πόλης μετά την απελευθέρωση (1945-1946) και εκλεγμένος Δήμαρχος την τετραετία 1951-1955. Ακόμα και μετά το πέρας της θητείας του εργάστηκε με επιμονή για να αποκτήσει η πόλη τα έργα υποδομής που τόσο είχε ανάγκη. Το 1958 έθεσε υποψηφιότητα ως συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ στο Βόλο, αλλά οι ιδιάζουσες διεργασίες και οι ευθύτητά του εμπόδισαν τη σίγουρη εκλογή του. Το 1959 ανέλαβε τη θέση του τεχνικού συμβούλου στο Υπουργείο Δημοσίων έργων και λόγω της γλωσσομάθειάς του άρχισε να παρουσιάζει από τις στήλες των Τεχνικών Χρονικών του ΤΕΕ μια πλουσιότατη ξένη βιβλιογραφία. Το 1968 απολύθηκε από το Υπουργείο Δημοσίων έργων αλλά και από τη θέση του υπευθύνου τεχνικών μεταφράσεων του ΤΕΕ ως επικίνδυνος για το καθεστώς. Πέθανε το 1980.
Να σημειώσουμε εδώ πως ο Γεώργιος Κοντοστάνος ήταν αυτός που έκανε το αρχικό σχέδιο ύδρευσης της Κορακιάνας, σύμφωνα με το οποίο προβλεπόταν ένας κεντρικός αγωγός στο βουνό από τη δεξαμενή ως τις Μουργάδες και κάθετοι αγωγοί προς κάθε γειτονιά. Το σχέδιο αυτό δυστυχώς δεν ακολουθήθηκε. Πέρασαν χρόνια μέχρι να τοποθετηθεί ο αγωγός στο βουνό.
Μαρία Μαρτζούκου
ΣΗΜ.: Νίκος Κοντοστάνος, «Ο Γεώργιος Κοντοστάνος και το έργο του», στον τόμο Η ύδρευση στην περιοχή του Βόλου. Ιστορικές αναδρομές στη σύγχρονη πραγματικότητα, Δήμος Βόλου 1996.
|
|
|
Κώστας Μπαλατσινός (1893 - 1959)
|
|
«Ανεπανάληπτη νότα στη συμφωνία των αξιών του χωριού, αποτελεί χωρίς άλλο και το πέρασμα του Κώστα Μπαλατσινού.
Τον γνώρισα το 1938 και παρόλη την παιδική μου άγνοια, στάθηκα κοντά του και ως τον θάνατό του δεν τον αποχωρίστηκα.
Γεννήθηκε στις 13 του Μάρτη του 1893 και πέθανε στις 3 Οχτώβρη του 1959...
|
|
Διαβάστε περισσότερα...
|
|
|
"Στην εφημερίδα ΚΟΡΑΚΑΣ που έβγαζε πριν μερικά χρόνια στο χωριό μας μια παρέα προοδευτικών νέων, είχα διαβάσει ένα άρθρο για την ιστορία της φιλαρμονικής μας.Αυτό πάρθηκε αφορμή να θυμηθώ ότι η Κορακιάνα ανέδειξε στο παρελθόν ανθρώπους που διέπρεψαν στην επιστήμη και στα γράμματα και είχα σκοπό να παρουσιάσω μερικούς, με ένα αρθράκι στην παραπάνω εφημερίδα...
|
|
Διαβάστε περισσότερα...
|
|
|
Ο Μίλιος ο Σέρβος (Αιμίλιος Φοντώρ)
|
Ο πατέρας μας Αιμίλιος Φοντώρ, γνωστός στο χωριό ως «Μίλιος ο Σέρβος», βρέθηκε στην Κορακιάνα μετά από τις γνωστές περιπέτειες του Σερβικού στρατού κατά τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου παντρεύτηκε την μητέρα μας Μαριάννα Σπίγγου, αδελφή του Νοδάρου...
|
|
Διαβάστε περισσότερα...
|
|
|
Γεώργιος Ζερβόπουλος (1910-1992)
|
|
Ο Γεώργιος Ζερβόπουλος γεννήθηκε στην Άνω Κορακιάνα στις 10-1-1910. Μετά την αποπεράτωση των γυμνασιακών του σπουδών ενεγράφη το 1928 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως μαθητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής Αθηνών, στην οποία εισήχθη κατόπιν διαγωνισμού...
|
|
Διαβάστε περισσότερα...
|
|
|
|
Πρόσωπα
