Κάθε χρόνο η γιορτή του Αλέκου Ιωνά σηματοδοτεί το τέλος του καλοκαιριού, από κάθε άποψη. Φέτος, παρότι μεταφέρθηκε στα μέσα του Σεπτέμβρη, ο καλοκαιρινός καιρός δείχνει να επιμένει. Έτσι, η αυλή και ο κήπος του σπιτιού έμειναν γεμάτα με κόσμο (συγγενείς και φίλους) κάθε ηλικίας, έως τις πρώτες πρωϊνές ώρες. Όσον δε αφορά στο «μενού», οι νοικοκύρηδες είχαν φροντίσει για τα καλύτερα. Γουρουνόπουλο στη σούβλα, βατραχοπόδαρα για τους πιο εκλεκτικούς στη γαστρονομία και οι γνωστές πια για την απλότητα και τη νοστιμιά τους, φουρνιστές πατάτες της συζύγου Κατερίνας, ήταν μεταξύ αυτών που ξεχώριζαν, χωρίς να υπολείπονται τα άλλα. Τα «πηγαδάκια» που στήθηκαν στο μακρόστενο τραπέζι, στο πηγάδι κάτω από την περγουλιά και κάτω από την ελιά, με μεγάλη ποικιλία στα θέματα συζήτησης, απόλαυσαν δεόντως τα «πιάτα» και ανταπέδωσαν με ευχές για «χρόνια πολλά...