«Εις το χωριό, κατά το έτος 1942-43 έγιναν πολλαί κλοπαί σε σπίτια και μαγαζιά. Έσπασαν το σπίτι του Σπύρου του Στάθιου και τούκλεψαν διάφορα είδη, του Καβάσιλα ένα αρνί, του Βλάνκα ένα αρνί, του Πανούρη του Γιάννη το αρνί, το πιπέρι, τον καφέ και τη ζάχαρη. Έσπασαν το σπίτι του Βραδή και του πήραν κρασί, λάδι, χαλκό και ένα ζεύγος παπούτσια, του Πολυχρόνιου ένα μπότη χαλκό, του Δημήτρη του Καράσσα του έσπασαν το μαγαζί και του πήραν το πορτοφόλι, μια κόφα πορτοκάλια, 3 λίτρες πιπέρι κόκκινο και άσπρο, το βάζο με το τυρί, του έφαγαν με το κουτάλι το τυρί το φρέσκο από τη τσαντίλα κρασί τους κολοκυθόσπορους και 3 ψωμιά που είχε ζυμώσει δια το σπίτι του, από το αλεύρι που έδιναν με το δελτίο κατά άτομο.
Την άλλη μέρα, Κυριακή 14 Μαρτίου 1943 έσπασαν το μαγαζί του Μπούτση στου Λαμπίρη και του πήραν τις κούπες του καφενείου, τη ζάχαρη τον καφέ, μία κουβέρτα και ένα ποκάμισο.
Τους δράστες τους έπιασαν την πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής, ημέρα που είχε γίνει το προηγούμενο έτος (1942) ο Μεγάλος Αφορεσμός. Την ίδιαν ώρα ακριβώς όπου έφερναν τον Εσταυρωμένο οι παπάδες δια να κάμουν τον Αφορεσμό, έφερναν και οι αγροφύλακες του χωριού τον δράστη στο χωριό και τον πήγανε στην Καραμπιναρία του Ύψου…»

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο Μεγάλος Αφορεσμός, που ήταν και ο τελευταίος που έγινε στην Άνω Κορακιάνα, πραγματοποιήθηκε στο πλάτεμα του δρόμου κάτω από το Δημοτικό Σχολείο. Εκεί συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος, οι δε ιερείς κρατούσαν μαύρα κεριά και διάβασαν το σχετικό αφοριστικό κείμενο…
Κάπως έτσι έλυναν οι παλιοί μας προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε και μεις σήμερα...

Πηγή: σημειώσεις Σπύρου Δ. Κεντάρχου.