Η Άνοιξη έβαψε την παλέτα της με τα πιο εξαίσια χρώματα! Και γύρω μας συντελείται άλλη μια φορά το θαύμα!

Η Κορακιάνα μας ανάμεσα στο οργιαστικό πράσινο του κάμπου και του βουνού, διανθισμένο με πιτσιλιές από το κόκκινο της παπαρούνας και το λιλά της πασχαλιάς και της κοκυκιάς! Ειδικά της κοκυκιάς που σε κάθε κήπο, σε κάθε φράχτη κάνει την εμφάνισή της! Δεν γνωρίζω αν οι κοκυκιές είναι αυτοφυείς εδώ, αλλά είναι συνυφασμένες με το αναμενόμενο Θείο Δράμα! Τις θυμάμαι πάντα, πιστές στο ανοιξιάτικο ραντεβού τους, είναι οι προάγγελοι της επερχόμενης Ανάστασης. Γεμίζουν όλα τους τα γυμνά κλαδιά με εκείνα τα μωβ λουλούδια που άφθονα φύονται κατευθείαν πάνω στο φλοιό. Τα καρδιόσχημα φύλλα τους, βγαίνουν αργότερα. Μετά την ανθοφορία τα λουλούδια μετατρέπονται σε καφετιά φασολάκια που μπορεί κανείς να τα μαζέψει και να τα σπείρει. Στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι γνωστή με το όνομα ''κουτσουπιά''! Θεωρώ πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι υπάρχουν τόσες κοκυκιές στο χωριό μας. Η νόνα μου μάζευε τα φύλλα, τα βούρλιαζε και τα ξέραινε στον ήλιο. Στη συνέχεια, τα πουλούσε σε κάποιους που έρχονταν και τα αγόραζαν από τα 'Γύρου!
Τα αγόραζαν για τους φούρνους, γιατί μέσα στα φύλλα τύλιγαν τη μπαρμπαρέλα [μπομπότα]. Όπως για όλα σχεδόν τα φυτά, υπάρχει και ο σχετικός θρύλος. Λένε, κυρίως οι λαοί της Ευρώπης, πως από τα κλαδιά μιας κοκυκιάς κρεμάστηκε ο Ιούδας! Και από τη ντροπή του το δέντρο κοκκίνισε! Στα αγγλικά ονομάζεται: Judas tree! και στα γαλλικά: Arbe de Judee!
Το ξύλο της είναι κατάλληλο για τορνευτική τέχνη.

Τώρα που η Κορακιάνα έγινε το χωριό του γιασεμιού και της γαζίας, δε θα ήταν άσχημη ιδέα να προσθέσουμε.....και της κοκυκιάς!

ΔΩΡΑ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ