Το ζήτημα του ηλεκτροφωτισμού θα απασχολήσει εκ νέου τη Γενική Συνέλευση του Συνεταιρισμού, μετά από μερικά χρόνια, που συνήλθε στην αίθουσα του Συνεταιρισμού πλέον, το Μάρτιο του 1938. Στο ενδιάμεσο διάστημα, όπως προκύπτει από την εισήγηση του Προέδρου του Δ.Σ. Αθανασίου Βραδή, ορισμένα σπίτια συνεταίρων και αρκετά μαγαζιά φωτίστηκαν και μάλιστα δωρεάν. Τώρα, με την ευκαιρία της απόκτησης και δεύτερης μηχανής (γεννήτρια) από το Συνεταιρισμό, το Συμβούλιο εξέτασε σοβαρά τη δυνατότητα επέκτασης του ηλεκτροφωτισμού, με την εγκατάσταση γραμμής κατά μήκος του κεντρικού δρόμου του χωριού, μέσω της οποίας θα ήταν δυνατόν να φωτιστούν όλα τα καταστήματα και οι εκατέρωθεν του δρόμου αυτού οικίες και μάλιστα επί πληρωμή και όχι δωρεάν. Το Συμβούλιο προχώρησε στην ενέργεια αυτή δοκιμαστικά, προκειμένου να διαπιστώσει πόσοι κάτοικοι επιθυμούσαν στην πραγματικότητα να συνδεθούν. Έτσι, η γραμμή από τις Μουργάδες έως το Μέγα-Ληθάρι δεν άργησε να εγκατασταθεί και από αυτήν φωτίζονταν ήδη κατά την ημέρα της Συνέλευσης, 13 καταστήματα και 27 σπίτια.

Η εγκατάσταση  κόστισε 13.000 δραχμές. Οι συνδέσεις των καταστημάτων χρεώνονταν προς 60 δραχμές το μήνα  και των κατοικιών προς 40 δραχμές. Επιπλέον φωτίστηκε και η κεντρική κοινοτική οδός με ένα μηνιαίο κόστος 1.500 δραχμών, το οποίο ανέλαβε να πληρώνει η Νομαρχία για τους τέσσερεις πρώτους μήνες, ενώ στον προϋπολογισμό της Κοινότητας ενεγράφη ποσό για την κάλυψη των εξόδων ηλεκτροφωτισμού όλου του χωριού. Επιπλέον, στο Διοικητικό Συμβούλιο είχαν κατατεθεί άλλες 25 αιτήσεις φωτισμού από τις συνοικίες, Μουργάδας, Νεροσυρμής και Βενετιάς, από τις οποίες ο Συνεταιρισμός θα εισέπραττε άλλες 1.000 δραχμές το μήνα. Έτσι, με τα δεδομένα αυτά, οι μηνιαίες εισπράξεις ανέρχονταν σε 4.500 δραχμές περίπου, ενώ τα έξοδα όσον αφορά τα καύσιμα υπολογίστηκαν σε 2.100 δραχμές το μήνα και η αποζημίωση ενός μηχανοδηγού άλλες 1.000 δραχμές, δηλαδή 3.100 δραχμές το μήνα. Με το κέρδος των 1.500 δραχμών περίπου ανά μήνα, ο Συνεταιρισμός θα κάλυπτε τυχόν φθορές και θα είχε ένα συνολικό ετήσιο καθαρό κέρδος 10.000 δραχμών.

Με αυτά τα δεδομένα, η Διοίκηση του Συνεταιρισμού έφερε προς συζήτηση το θέμα στη Συνέλευση, ζητώντας από αυτή, αφενός να εγκρίνει τις ενέργειες και τις δαπάνες που είχαν γίνει κατά τη δοκιμαστική περίοδο και αφετέρου να εγκρίνει πρόσθετες δαπάνες 50.000 δραχμών, προκειμένου να επεκταθεί ο ηλεκτροφωτισμός σε ολόκληρο το χωριό.

Λαμβάνοντας στη συνέχεια το λόγο ο συνέταιρος Μαρτζούκος Γεώργιος, εξέφρασε τη χαρά του που ο Συνεταιρισμός δεν περιορίστηκε στην στενή αντίληψη του προορισμού του, όπως κάνουν οι περισσότεροι Συνεταιρισμοί, αλλά έδειξε ευρύτερο πνεύμα, γινόμενος έτσι εστία προόδου για όλη την Κοινότητα, Συνέστησε δε στη Γενική Συνέλευση όπως  εγκρίνει χωρίς καμία αντίρρηση την εισήγηση του Συμβουλίου, διότι επρόκειτο περί εκπολιτιστικού έργου, που εξυψώνει όχι μόνο το Συνεταιρισμό, αλλά ολόκληρη την Κοινότητα.

Μετά από αυτά η Συνέλευση ομόφωνα αποφάσισε να εγκρίνει τις έως τότε ενέργειες και δαπάνες του Συμβουλίου, να εγκρίνει νέα πίστωση 50.000 δραχμών προκειμένου να επεκταθεί η γραμμή ηλεκτροδότησης σε όλες τις συνοικίες του χωριού και να εξουσιοδοτήσει το Συμβούλιο όπως αυτό συνάψει αντίστοιχο δάνειο με την Αγροτική Τράπεζα με υποθήκη ολόκληρη την ακίνητη περιουσία του Συνεταιρισμού...