|
Γράφει ο/η Κβκ
|
|
27.09.14
|
 Πόσα θέλει ο άνθρωπος για να νοιώσει πληρότητα΄;
Όπου και να πέσει το μάτι ξεχειλίζει ο πλούτος! Επάρκεια και ικανοποίηση.
Χωρίς φροντίδα, χωρίς επέμβαση ανθρώπινη. Μόνα τους τα αγαθά
αναπτύσσονται, καρποφορούν και στολίζουν τον κόσμο . Διακοσμήτρια η φύση και ο
άνθρωπος θεατής του ωραίου! Του αυθεντικού παρατηρητής! Αλίμονο όμως αν
επέμβει. Καταστροφή! Μαγαρίζει το
ωραίο. Χάθηκε το μέτρο, χάθηκε η αισθητική. Στην προσπάθεια να δρέψει οφέλη,
θυσίασε το μέτρο, την ομορφιά του αυθεντικού! Γιομίζουν οι κήποι καρπούς
,γέρνουν τα κλαδιά φορτωμένα στο χώμα! Μα ..άγευστα και χωρίς άρωμα.Ποσότητα
χωρίς ποιότητα! Καιροί του ''φαίνεσθαι''! Καιροί του ''θερίζειν'', το
αποτέλεσμα του εγκλήματος που διεπράχθη πάνω στη φύση! Το ''φαίνεσθαι''
υπεράνω του ''είναι'' Η εικόνα του μεταξωτού'' πουκάμισου'' κι ας είναι
''άδειο''....
ΔΩΡΑ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ
|
