Την προ-παραμονή των Βαΐων, ο Καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, τίμησε το χωριό μας με την παρουσία του σε μια ανοικτή συζήτηση στον Άη- Θανάση. Λίγο αργότερα έστειλε επιστολή προς τον Σπύρο Π. Σαββανή εκφράζοντας τα συναισθήματά του για την επίσκεψή του στην Κέρκυρα και ιδιαίτερα για τη συνάντηση - συζήτηση που διοργάνωσε το «Κελί» με τη συμμετοχή του.

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής.

"23-6-2015

Πολύ αγαπημένε μου Σπύρο,

Έπρεπε να έχω προηγηθεί σε ευχαριστίες. Με πλημμυρίζουν αυθόρμητα και ειλικρινά, Όταν έρχομαι στην Κέρκυρα, πολλοί εμφανίζονται να με έχουν προσκαλέσει. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβω ότι, κάθε φορά, αφετηριακός υποκινητής είναι η δική σου αγάπη. Δεν ξέρω πώς να σου πω το ευχαριστώ μου. Όχι για την πρόσκληση, για την αγάπη.

Αυτή η φορά ήταν ένα όνειρο: Η λειτουργία των «Βαγιώνε» (που λέει ο Σολωμός) στο ναό του Αγίου, που τον αξιωνόμαστε προστάτη και καταφύγιο. Και η «παρέα» στο «Κελί» της Άνω Κορακιάνας. Χάρηκα κάθε άλλη συντροφιά στην Κέρκυρα, τους αγάπησα, τους χάρηκα. Αλλά μέσα στην εκκλησία του χωριού σου, με την παρέα του «Κελιού», ένιωθα σπίτι μου, κάτι από τη χαρά την προσδοκώμενη.

Η πατρίδα μου δεν μου έχει δώσει ποτέ κάποια διάκριση: παράσημο, βραβείο, τιμητικό δίπλωμα – και μάλλον ορθώς, γιατί δεν έκανα τίποτα με αμιγή ανιδιοτέλεια. Το δικό σας όμως δίπλωμα, που μου δώσατε μετράει μόνο την αγάπη σας, γι αυτό και το λογαριάζω σαν το πιο πολύτιμο και ακριβό παράσημο.

Σε παρακαλώ, μη με ξεχνάτε. Πες σε όλους τους φίλους του «Κελιού» ότι τους αγαπώ και θέλω να ξαναβρεθούμε. Αν μας δοθεί αυτή η χαρά.

Σε ασπάζομαι

Χρήστος"