Ο άνθρωπος από της εμφανίσεώς του στη γη και μέχρι σήμερα δεν έπαψε να χρησιμοποιεί τις νοητικές δυνάμεις  του ,ώστε να εφευρίσκει τρόπους και μέσα για αντιμετώπιση και επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητάς του.

Ετσι προήλθαν οι διάφορες εφευρέσεις,απλές στην αρχή που αφορούσαν  στοιχειώδη εργαλεία και όπλα,για την τροφή και την ασφάλειά του.

Όταν όμως έφυγε από το στάδιο του τροφοσυλλέκτη και του κυνηγού και άρχισε να δημιουργεί  τις πρώτες κοινωνικές ομάδες,τότε τα προβλήματά του διαφοροποιήθηκαν και ποσοτικά και ποιοτικά και διαπίστωσε ότι χρειαζόταν μια άλλη οργάνωση ,η οποία θα ρύθμιζε τη ζωή της ομάδας πια.

Κάπως έτσι μπήκε στη ζωή μας αυτό που σήμερα ονομάζουμε ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Τόνοι χαρτιού και μελανιού (αρχικά κεραμικών,πέτρινων πλακών,διφθερών,παπύρων κλπ)έχουν καταναλωθεί έκτοτε, για να περιγράψουν  το φαινόμενο και συγρόνως να το ερμηνεύσουν,αλλά και να το εντάξουν μέσα σε συστήματα κοινωνικά και φιλοσοφικά,φιλοδοξώντας οι εκάστοτε συγγραφείς τους να προσφέρουν   το «τέλειο » σύστημα.

Από παλιά λοιπόν και από πολλούς όλα αυτά τα συστήματα έχουν εφαρμοστεί, επειδή όμως το μέτρο όλων είναι ο άνθρωπος και επειδή παρόλη την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας,  ο μέσα εαυτός μας δεν προόδευσε και δεν άλλαξε και πολύ από τη πρωτόγονη ακόμη ζωή μας,παρατηρούμε ότι όλα αυτά τα συστήματα είναι παροδικά και ευμετάβλητα, η πορεία κάθε φορά προς την αλλαγή τους είναι νομοτελειακή και αλλάζουν είτε ειρηνικά είτε βίαια.

Περί της πολιτικής τώρα παραθέτω την τελευταία παράγραφο από το( Στ΄) κεφάλαιο του μυθιστορήματος «Οι  Εμποροι των Εθνών» του Αλ. Παπαδιαμάντη, στην οποία φαίνεται και η άποψη περί πολιτικής του συγγραφέα, αλλά και η τοποθέτηση των πολιτικών (των ανθρώπων) στην αξιακή κλίμακά του:

«Τι εζήτει η Βενετία, πέμπουσα τους στόλους τούτους εις το Αιγαίον; Ο,τι ζητεί ο σφαγεύς  παρά του θύματος, τας σάρκας αυτού, ίνα κορέση την πείναν του. Διατί  αι ιδιωτικαί αύται και κεκυρωμέναι με τα σήματα  του Αγίου Μάρκου επιχειρήσεις; Διατί οι τοσούτοι εργολάβοι των κατακτήσεων, των ως δια δημοπρασίας εκτελουμένων; Η Βενετία προσηγόρευεν εαυτήν Πολιτείαν και είχεν υιούς τυράννους.Τοις έδιδε το χρίσμα της και τους έπεμπεν, ίνα κατακυριεύσωσι της γης. Η ενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν . Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα , πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας, τώρα δια του δόλου και δια της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς).Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των. »

ΚΩΣΤΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ