Σε μια σημαντική γυναίκα εκπαιδευτικό του περασμένου αιώνα αναφέρεται το άρθρο της κας Ζιώγου-Καραστεργίου Καθηγήτριας Παιδαγωγικής – Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ., με τίτλο «Γυναίκες εκπαιδευτικοί: Ο ρόλος τους στην αφύπνιση και διαµόρφωση φεµινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα κατά το 19ο αιώνα και το Μεσοπόλεµο».

Πρόκειται για τη χωριανή μας Αγλαϊα Μεταλληνού – Ράλλη, συγγραφέα αρκετών εκπαιδευτικών βιβλίων, μεταξύ των οποίων και Αναγνωστικών της δημοτικής εκαπίδευσης, που το εν λόγω άρθρο την κατατάσσει ανάμεσα σε κορυφαίες προσωπικότητες του εκπαιδευτικού κινήματος των αρχών του 20^ου αιώνα.

«...Στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα η κοινωνική πραγµατικότητα µεταβάλλεται και στη χώρα µας αισθητά... Τώρα βλέπουµε τη γυναίκα να ζητά περισσότερη θέση κάτω από τον ήλιο, να θέλη να υψωθή ίσα µε τον άντρα και να διεκδική όλα τα επαγγέλµατα που απαιτούν τάξη, προσοχή, διανοητική εργασία και κάποια µόρφωση... Η επαγγελµατική δραστηριότητα των ελληνίδων διευρύνεται σταδιακά µε τη συµµετοχή τους σε διάφορους χώρους, και η γυναικεία εκπαίδευση αναβαθµίζεται αισθητά µε την ίδρυση, στο επίπεδο της Γενικής και Επαγγελµατικής Β/θµιας Εκπαίδευσης, Αστικών Σχολείων και ∆ιδασκαλείων Θηλέων το 1914, αυτοτελών Ελληνικών Σχολείων και Γυµνασίων θηλέων από το 1917 κ.εξής και τη νοµοθετική κατοχύρωση, το 1918, των «Πρακτικών Σχολών Θηλέων», στο επίπεδο της Επαγγελµατικής Εκπαίδευσης...Στην πνευµατική ζωή η συµµετοχή, επίσης, διευρύνεται και ελληνίδες λόγιες και λογοτέχνιδες γράφουν στο «Νουµά» και στο ∆ελτίο του «Εκπαιδευτικού Οµίλου». Στα 890 συνολικά µέλη του Εκπαιδευτικού Οµίλου καταγράφονται 158 γυναίκες. Συµπεριλαµβάνονται δασκάλες, καθηγήτριες, λογοτέχνιδες, λόγιες, εκπρόσωποι συλλόγων, µέλη της ανώτερης αστικής τάξης. Αντιπροσωπευτικά ονόµατα κατά περίπτωση: Πηνελόπη ∆έλτα, Αύρα Θεοδωροπούλου, Γαλάτεια Καζαντζάκη, Ναταλία Μελά, Αγλαΐα Μεταλληνού, Ιωάννα Σεφεριάδου κ.ά. Το 1910 η Κατίνα Παπά συµπεριλαµβάνεται στα µέλη της Φοιτητικής Συντροφιάς, το 1911 η Άννα Κατσίγρα υποστηρίζει την Υφηγεσία της στην Ιατρική Σχολή και την ίδια χρονιά η Αύρα Θεοδωροπούλου πρωτοστατεί στην ίδρυση του «Κυριακού Σχολείου Εργατριών» στην Αθήνα. Γίνεται σαφές ότι οι πρώτες απόφοιτες του Πανεπιστηµίου Αθηνών κάνουν αισθητή την παρουσία τους στη γενικότερη κοινωνική, πνευµατική και καλλιτεχνική ζωή του τόπου. ∆ηµοσιεύουν επιστηµονικές µονογραφίες, σχολικά εγχειρίδια, λογοτεχνικά έργα, δηµοσιογραφούν και αρθρογραφούν στα γνωστά περιοδικά της εποχής, εκδίδουν οι ίδιες ηµερολόγια και περιοδικά, ακολουθούν το κίνηµα του εκπαιδευτικού δηµοτικισµού, συµµετέχουν σε διαλέξεις, λαϊκά µαθήµατα, καλλιτεχνικές εκθέσεις και συναυλίες...»