Περίπου 8 το πρωϊ και η υγρασία είναι ακόμη διάχυτη γύρω από τα λιμνάζοντα εδάφη, στο στενό αλλά μακρύ μονοπάτι για τον Άη Νούφρη. Μετά την τελευταία στροφή, ξεπροβάλλει το καμπαναριό, το αλλοτινό ησυχαστήριο των μοναχών και το ερειπωμένο ελαιουργείο, πίσω από το μαντρότοιχο της μονής, που στέκει εκεί πληγωμένη από την πρόσφατη διάρρηξη...Διαβαίνοντας την καγκελόφραχτη είσοδο, στον περίβολο, η εκκλησία με τις τρεις εισόδους, σταυροδρόμι, τόπος συνάντησης τεσσάρων χωριών, αφέντης θαρρείς στην γεμάτη ομορφιά ερημιά...