Επί Ενετοκρατίας, στην ύπαιθρο, στα παιδιά μαθαίνουν γράμματα κάποιοι ιερείς, κυρίως για τις ανάγκες της εκκλησίας αλλά και κάποιοι δάσκαλοι κοσμικοί για βιοπορισμό. Το 1602 στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στο Σκριπερό, ο Δήμος Κορωνάκης συμφωνεί με τον Σταματέλλο Σαββανή δάσκαλο από την Κορακιάνα και του παραδίδει το παιδί του Ευστάθιο, να του μάθει γράμματα...

Προς το τέλος της Ενετοκρατίας τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο οργανωμένα. Λειτουργεί σχολείο στο χωριό, μάλλον με ευθύνη της Κοινότητος. Στις ληξιαρχικές πράξεις θανάτων της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ότι «15 Ιουλίου 1792 πέθανε ο Θεόδωρος Κεφαλονίτης, όπου έκανε το σκολιό και εμάθενε τα παιδιά (*).

Αργότερα, επί Αγγλοκρατίας, υπάρχει μια ακόμη μαρτυρία για σχολείο στην Κορακιάνα. Η οικογένεια του Ιωάννη Οικονοµίδη που έφυγε από την Κύπρο λόγω των τουρκικών διωγµών το 1821 και κατέφυγε στην Τεργέστη, έρχεται το 1823 στην Κέρκυρα και ο ίδιος διδάσκει στην Κορακιάνα. Αποφοιτά από την Ιόνιο Ακαδηµία και το 1844 διδάσκει Ελληνικά και Λατινικά στο Ιόνιο Γυµνάσιο. Το 1857 ο Οικονομίδης αναλαµβάνει την γραµµατεία του Αρχοντείου της Παιδείας και µετά τον θάνατο του Μουστοξύδη καθίσταται Άρχων της Παιδείας (1860-1865). Από το 1858 διδάσκει στην Ακαδηµία Ελληνική και Λατινική Φιλολογία και µε την διάλυσή της φεύγει για την Αθήνα όπου διορίζεται ιδιαίτερος γραµµατέας του Γεώργιου Α΄. Αργότερα φεύγει για τη Βιέννη και το 1872 επιστρέφει στην Τεργέστη όπου διευθύνει το περιοδικό Κλειώ και πεθαίνει το 1884.