Ορφάνεψε πολύ μικρός, γι αυτό την εν γένει ανατροφή και μόρφωσή του ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο πατέρας της μητέρας του, ο παππούς του ιερεύς Σπυρίδων Ζερβός, εφημέριος του ναού της Αγίας Αικατερίνης. Έτσι, ο μετέπειτα ζωγράφος έζησε και μεγάλωσε σε ένα ολότελα εκκλησιαστικό, αυστηρό περιβάλλον.

Τούτος ο αξιόλογος καλλιτέχνης σπούδασε ζωγραφική στη Βενετία, από την οποία θα επιστρέψει το 1906 και μετά αγιογραφία στο Άγιον Όρος, όπου του προτάθηκε  να διδάξει ζωγραφική στην αγιογραφική Σχολή των Ιωασαφαίων.Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα πήρε από την Κερκυραία ζωγράφο Ελένη Προσαλέντη, φίλη της οικογένειας του παππού του, ενώ μελέτησε το έργο του Χ. Παχή. Ακολούθησε την Επτανησιακή Σχολή και ασχολήθηκε δημιουργικά με την αγιογραφία. Ήταν δε στον τομέα της αγιογραφίας ο μόνος στην Κέρκυρα αναγνωρισμένος αγιογράφος παρά των εκάστοτε Μητροπολιτών, από της εποχής του αειμνήστου Μητροπολίτου Κερκύρας και Παξών Σεβαστιανού Νικοκάβουρα και των μετέπειτα διαδόχων του. 

Ύστερα από μια πρόσκληση του δασκάλου (και μετέπειτα κουμπάρου του) Σπύρου Μαρτζούκου (Ιγγλή) το 1908, για αγιογραφική εργασία στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Κορακιάνα, παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε μονίμως εκεί, συνεχίζοντας μέσα στο ήσυχο και ειδυλλιακό περιβάλλον του χωριού αυτού, το τόσο πολυσχιδές καλλιτεχνικό του έργο. Η Κορακιάνα, όπου είχε το σπίτι του, απετέλεσε το ορμητήριό του, προς ολόκληρη σχεδόν την περιοχή του βορείου συγκροτήματος του νησιού. 

Αγιογραφικά του έργα βρίσκονται σκόρπια σε πολλούς ναούς της Κέρκυρας, καθώς και σε διάφορα ιδρύματα. Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Κάτω Κορακιάνας, όλες οι εικόνες του τέμπλου και της ουρανίας είναι έργα δικά του. Στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων στους Αγίους Δούλους, οι εικόνες του τέμπλου είναι επίσης έργο δικό του, όπως και οι εικόνες της ουρανίας στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Κορακιάνα. Ακόμη, σε εκκλησίες των Μπενιτσών, της Βλαχέρενας, καθώς και σκόρπιες σε πολλούς ναούς των χωριών του νησιού μας, βρίσκονται εικόνες δικές του, αξιόλογες. 

Εκτός από την αγιογραφία, ασχολήθηκε και με την προσωπογραφία, ζωγραφίζοντας πορτρέτα με ιδιαίτερη επιτυχία, τοπία με κερκυραϊκά θέματα, νεκρές φύσεις και άλλα, που βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Δεν αρκέστηκε όμως στην εξάσκηση του επαγγέλματος του ζωγράφου και αγιογράφου, αλλά δίδασκε σε πολλά χωριά εκκλησιαστική και χορωδιακή μουσική, που συνέθετε μάλιστα ο ίδιος. Το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε συνετέλεσε στο να γίνει κάτοχος της παλιάς κορφιάτικης ψαλτικής, συνθέτοντας μάλιστα αρκετά τεμάχια, όπως το "χερουβικό" και ολόκληρη λειτουργία. 

Διαμένοντας ο ζωγράφος μονίμως πλέον στην Κορακιάνα, του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρισθεί με την συντροφιά των τότε διανοούμενων της Κέρκυρας Ντίνο Θεοτόκη, Μαβίλη, Κεφαλληνό και άλλους, που συχνά επισκέπτονταν τον κουμπάρο του, δάσκαλο Σπύρο Μαρτζούκο. 

Πέθανε την Πρωτοχρονιά του 1977, σε ηλικία ενενήντα τριών ετών.

Πηγή: «Η Ζωγραφική στην Κέρκυρα 1550-1958» - Φώτος Γιοφύλλης στην εφημερίδα «ΦΩΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ»