Οι οβριές και τα άγρια σπαράγγια, αποτελούν ένα πανάρχαιο, νοστιμότατο μυστικό, κρυμμένο σε πολλές γωνιές-πόστα της Κερκυραϊκής υπαίθρου, στα όρια των ελαιώνων κοντά σε θάμνους. Η εμφάνισή τους διαρκεί για ένα με ενάμιση μήνα περίπου, από τα τέλη Φεβρουαρίου. Η ανάμιξή τους δημιουργεί μια γλυκό-πικρη γεύση (πικρή από τις οβριές και μια σχετική γλυκάδα από το σπαράγγι). Η συλλογή τους απαιτεί συνήθως αρκετό περπάτημα στην ύπαιθρο και περνάει από γενιά σε γενιά...

Μαγειρεύονται με διάφορους τρόπους, ψητά ή βραστά ή σε συνδυασμό με άλλα υλικά (π.χ. ομελέτα). Ο τρόπος τον οποίο εγώ προτιμώ, είναι ψητά στη χόβολη ή έστω στον φούρνο και έτσι αποτελούν ένα πρώτης τάξης συνοδευτικό ή ακόμη και ένα πλήρες δείπνο.

Υλικά:

άγρια σπαράγγια και οβριές (το μαλακό πάνω μέρος του κορμού τους)

αλάτι

πιπέρι

ρίγανη

σκόρδο

ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Αφού  πλύνουμε καλά τα άγρια σπαράγγια και τις οβριές, τα κόβουμε σε περίπου ομοιόμορφα κομμάτια. Τα τοποθετούμε σε ένα ανοικτό κομμάτι λαδόχαρτου και στη συνέχεια τα πασπαλίζουμε με λίγα μπομπόλια αλάτι, ρίγανι και μαύρο πιπέρι κατά βούληση. Προσθέτουμε χοντροκομμένα κομμάτια από σκλήθρες σκόρδου (για τους λάτρεις του είδους)  και  στο τέλος τα περιλούζουμε με ελαιόλαδο (πολλοί προσθέτουν και χυμό λεμονιού).

Τυλίγουμε και κλείνουμε καλά το λαδόχαρτο με το περιεχόμενό του και το χώνουμε στη στάχτη από το μισαναμμένο τζάκι. Εναλλακτικά, τοποθετούμε το πακέτο σε ένα ρηχό ταψί και το βάζουμε στο φούρνο. Είκοσι λεπτά στους διακόσιους βαθμούς Κελσίου είναι αρκετά για να μαγειρευτούν και ταυτόχρονα να διατηρήσουν τα σπαράγγια και οι οβριές το «ζωντανό» πράσινο χρώμα τους.

Το ζουμί τους με τη σχετικά πικρή γεύση, προσφέρεται για βούτημα ψωμιού, ενώ ένα ποτήρι από καλό κρασί συμπληρώνει πάντα τη γευστική σύνθεση.