Το Καρναβάλι όπως το είδαν ο Σάϊμον και η Λύν...
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
20.02.10
|
΄Εχει ενδιαφέρον, ο τρόπος με τον οποίο είδαν και βίωσαν το Καρναβάλι μας, οι Άγγλοι φίλοι μας, που κατοικούν στην περιοχή της Γραμματινής, στο κέντρο του χωριού, ο Σάϊμον και η Λυν. Διαβάζουμε (σε ελεύθερη απόδοση), τα παρακάτω στην ιστοσελίδα τους:
"Το Καρναβάλι στην Άνω Κορακιάνα, «φώτισε» την πιο γκρίζα, κρύα και υγρή μέρα του χρόνου. Μέρος της μπάντας με παρδαλές ενδυμασίες, στρατιωτικοί, παπάδες και αστυνομικοί, έπαιζαν με «τύμπανα και φλογέρες». Ο «ενθρονισμένος βασιλιάς» με κορόνα στο κεφάλι, συνοδευόμενος από τους αυλικούς του, άνδρες ντυμένους γυναίκες, και άλλες καρναβαλικές εμφανίσεις, έκαναν παρέλαση κρατώντας ομπρέλες. Μία φάλαγγα γυναικών με ροζ ομπρέλες ήλιου γύριζαν γύρω-γύρω από το «γαϊτανάκι», ενώ άλλες γυναίκες με ασημένιες περούκες χόρευαν στο δρόμο.
Σταματώντας και ξεκινώντας η πομπή, μάζευε όλο και περισσότερο κόσμο (μερικοί με μάσκες , όπως ένας Πινόκιο, άλλοι με τα ρούχα τους). Από τα παράθυρα πετούσαν κορδέλες και χαρτοπόλεμο, άλλοι αγκαλιάζονταν και χαιρετούσαν, ήταν αδύνατο να μην χαμογελάσεις με όλες αυτές τις σκηνές. Η επιστροφή από την πλατεία έγινε με πολύ βροχή. Ο Νίκος και η Σοφία, στεκούμενοι στην μπροστινή τους πόρτα μας προσκάλεσαν για καφέ και σοκολάτα.Στις 7.00 η ώρα, 200 περίπου άτομα μαζεύτηκαν στο πάνω δωμάτιο του Συνεταιρισμού στον από κάτω δρόμο, για να παρακολουθήσουν μια αστεία συνομιλία μεταξύ 2 γυναικών, που δεν την καταλάβαμε, αλλά χειροκροτούσαμε μαζί με όλους. Μετά, ακολούθησε ένα «τυπικό» διάβασμα (της Διαθήκης) από τους επικεφαλής των εκδηλώσεων, που ονόμαζαν ανθρώπους του χωριού και όλοι διασκέδαζαν και χειροκροτούσαν. Τότε ο Βασιλιάς Καρνάβαλος μεταφέρθηκε έξω στο δρόμο και κάηκε με λίγη βενζίνη. Όλοι άρχισαν να φεύγουν από τη μικρή πόρτα και να πηγαίνουν στην κάτω αίθουσα, για να καθίσουν σε μεγάλα τραπέζια κάτω από μια ξύλινη στέγη. Ήμασταν καλεσμένοι της οικογένειας του Λευτέρη, που είχε φέρει πιάτα με φαγητά και κρασί σε κανάτες. Όπως μπήκαμε μέσα στην αίθουσα και ανακατευθήκαμε με κάθε ηλικία, ο χορός ξεκίνησε, με μία ορχήστρα που δημιούργησε την ατμόσφαιρα της βραδιάς, ανταποκρινόμενη στον κόσμο που χόρευε και τραγουδούσε σε ζευγάρια ή τριάδες, μέχρι που γινόταν αλυσίδα που πήγαινε μπρος-πίσω, χορεύοντας…Η πίστα σπάνια ήταν άδεια. Χόρεψα με τη Λύν, σε κύκλο, σαν έναν παλιό σκοτσέζικο χορό…Όταν η ορχήστρα σταμάτησε, μία ηλικιωμένη κυρία του χωριού τραγουδούσε ανά 2 στίχους χωρίς τη συνοδεία μουσικής και ο χορός επαναλάμβανε, κάνοντας κύκλο….Φύγαμε τις 3 η ώρα το πρωί... Ευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ εγώ και η Λύν."
|
Τελευταία ανανέωση ( 06.06.10 )
|