Για τον Βασίλειο (Βάσο) Σαββανή, η φωτογραφία αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια μια αγαπημένη ενασχόληση. Μια συνάντηση στο σπίτι του στο χωριό στις αρχές του μήνα, με αφορμή κάποιες παλιές φωτογραφίες, κατέληξε στην εξιστόρηση γεγονότων, από αυτά που αποτελούν «λεπτομέρειες» και δεν καταγράφονται στις γραπτές πηγές της επίσημης ιστορίας, αλλά διασώζονται και μεταδίδονται με τον προφορικό λόγο.
Ο Σαμή Βέης λοιπόν, ήταν ο γνωστός στην Κορακιάνα περιπλανώμενος φωτογράφος του Μεσοπολέμου, που πέρασε και φωτογράφισε πρόσωπα και τοπία. Το πρόσωπο λοιπόν αυτό, που γεννήθηκε στην Τουρκία γύρω στα 1870, ήταν αξιωματούχος και φωτογράφος του τελευταίου Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος του έδωσε τον τίτλο του «Αρχιφωτογράφου και Ακόλουθου της Αυτού Μεγαλειότητος του Σουλτάνου» Αβδούλ Χαμήτ Β’. Με την άνοδο των Νεοτούρκων στην εξουσία, ο Σαμή θα υποχρεωθεί σε φυγή, στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα, σύμφωνα με το βιογραφικό του, θα συμμετάσχει με τον ελληνικό στρατό στη Μικρασιατική εκστρατεία. Όμως, στη συνέχεια, όταν θα βρεθεί στη Χίο, θα κατηγορηθεί για κατασκοπία υπέρ των Τούρκων και θα αναγκαστεί εκ νέου σε φυγή. Τη δεκαετία του 1930 θα εμφανιστεί στην Ήπειρο, με την ιδιότητα του περιπλανώμενου φωτογράφου στα χωριά της μεθορίου. Το 1936 θα χαθούν ξαφνικά τα ίχνη του και λίγα χρόνια μετά θα κάνει την εμφάνισή του στην Κέρκυρα και στο χωριό μας, όπου θα εγκατασταθεί στο πίσω μέρος του καφενείου του Κουτσοβασίλη. Μάλιστα, η Κορακιάνα θα αποτελέσει θέμα για ένα από τα άλμπουμ του, που θα παρουσιάσει σε έκθεση φωτογραφίας που θα διοργανωθεί τον Οκτώβρη του 1939, στο Επιμελητήριο της Κέρκυρας. Την επομένη όμως της κήρυξης του πολέμου από την Ιταλία στη χώρα μας, ο Σαμή Βέης για μία ακόμη φορά θα εξαφανιστεί, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος ή ειδοποίηση…
Οι συζητήσεις και τα σχόλια της εποχής, του απέδωσαν ρόλο κατασκόπου για λογαριασμό της Ιταλίας, που γύριζε στην ελληνική συνοριακή γραμμή φωτογραφίζοντας και συλλέγοντας πληροφορίες…
Τι πραγματικά συνέβη τότε, ίσως να μην μαθευτεί ποτέ...