"Πασχαλινές μνήμες"
Γράφει ο/η Δώρα Μεταλληνού   
19.04.12
Οι πασχαλινές μνήμες μου έχουν χρώμα και άρωμα!
Εχουν το άρωμα του ασβέστη και το έντονο χρώμα της κοκυκιάς.Με ένα τενεκέ ασβέστη και ένα χοντρό πινέλο δυσανάλογο για τα μικρά μας χέρια,μας βάζανε οι μανάδες να ασπρίσουμε τις αυλές και τις λιθιές.Δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται.Επρεπε να προηγειθεί το αποψίλωμα των λιθιών από τα αγριόχορτα.Τα αγριόχορτα όμως ήταν ως επί το πλείστον τσουκνίδες....Δεν υπήρχαν γάντια !Που τέτοια πολυτέλεια!Τραβάγαμε τις τσουκνίδες και τρίβαμε συγχρόνως τα χέρια τα οποία κατακοκκίνιζαν.Οταν όμως τέλείωνε το ασβέστωμα η ομορφιά και η πάστρα μας αντάμειβαν.Οι δρόμοι σαρώνονταν με αγριοφρόκαλα και τα πεζούλια στις άκρες ασβεστώνονταν κι αυτά.Οι αυλές μοσχομύριζαν φλοέτες και φρέζιες που ήταν φυτεμένες σε πετρόλατες ασπρισμένες.Ο κάμπος γύρω από το χωριό είχε φορέσει τα ανοιξιάτικα του.Οι κοκυκιές στο φόρτε τους.Παντού το μωβ χρώμα να σπάει τη μονοτονία του πράσινου.Το πράσινο της ελπίδας και η αναμονή μιας ακόμη Ανάστασης.Οι παπαρούνες προέβαλαν που και που για να χρωματίσουν με το χρώμα του πάθους τον πίνακα του Δράματος...
Η προετοιμασία για τον Επιτάφειο άρχιζε από μέρες πριν κλείσουν για τις διακοπές τα σχολεία.Ολοι είχαμε προμηθευτεί το βιβλιαράκι με τον ''επιτάφειο θρήνο''και κάναμε πρόβες στη ''μεγάλη αίθουσα''οπως λέγαμε...Ενας μεγάλος κύκλος και φερναμε γύρω ψάλοντας το ''Αι γενεαί πάσαι''.Και ύστερα η Δεύτερη μέρα του Πάσχα που συνεχίζει να είναι η επισημότερη για το χωριό μας.Την περιμέναμε με τόση λαχτάρα!Ο λόγος;Τα καινούργια άσπρα παπούτσια που θα φορούσαμε στη λιτανεία.Κι ενώ περιμέναμε στις Λακιές να ανέβει η λιτανεία καμαρώναμε τα καινούργια πατούμενα.-Τα δικά μου έχουν εκατό δραχμές!Ελεγε η μία.-α!Τα δικά μου είναι πιο ακριβά .Τα πήρα εκατόν δέκα !Και τα αγόρια για να μας νευριάσουν μας τα πάταγαν για να λερωθούν.Βρέχαμε τότε στο στόμα το δάκτυλο και σκύβαμε να διορθώσουμε τη ζημιά...Από τότε έχω μια αντιπάθεια για τα άσπρα παπούτσια.Τα χρόνια πέρασαν και με έπιασε η νοσταλγία και η απορεία γιατί δεν μυρίζει ο ασβέστης όπως τότε;Γιατί η ανάσταση δεν μας φέρνει πια την ανάταση και την υπέρβαση για τα όσα μας περικυκλώνουν;Γιατί μεσα σε τόσα υλικά αγαθά δεν βιώνουμε εκείνη την πληρότητα που νοιώθαμε με ένα ζευγάρι άσπρα παπούτσια;
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΦΉΣΑΜΕ ΜΙΣΑ!!!!!!
ΔΩΡΑ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ

ΣΗΜ.:δημοσιεύεται με μικρή καθυστέρηση από δική μας υπαιτιότητα...


Τελευταία ανανέωση ( 19.04.12 )