Στις εκλογές του 1899 πρώτο κόμμα αναδείχθηκε στη χώρα μας το λεγόμενο «Τρικουπικόν», με αρχηγό τον Γεώργιο Θεοτόκη. Οι βουλευτικές εκείνες εκλογές, φαίνεται πως ήταν επεισοδιακές, τουλάχιστον για το χωριό μας, όπως καταγράφεται σε μονόφυλλο της εποχής από τον Γιάννη Σπ. Μεταλληνό (Μπουρλάκο), με τίτλο «Η μεγάλη συμπλοκή της Κορακιάνας, Αγίου Μάρκου και Σωκρακίου».

«Η 5^η Σεπτεμβρίου 1899 υπήρξε η κρισιμωτέρα ημέρα δια το χωρίον Κορακιάνας, καθ’ ήν η τιμή και η ύπαρξις ενός ολόκληρου τμήματος διαθέτοντος 1.200 ψηφοφόρους, εκινδύνευσε εις διάστημα 5 λεπτών να ταφή αιωνίως υπό τα ερείπια της ήττης και της περιφρονήσεως. Η κρίσιμος αύτη ημέρα πρέπει να παραδοθή εις τον τύπον και να μη λησμονηθή.

Προς την 2-3 ώραν μ.μ. της Κυριακής, 300-400 άτομα ένοπλα το πλείστον, εκ Λιαπάδων και τινες εκ Σκριπερού, Γαρδελάδων και Δουκάδων, συνενωθέντες εν Σκριπερώ και διαιρεθέντες εις δύο σώματα, εξεκίνησαν δια το χωρίον Κορακιάνας, σκοπούντες, καθώς εφάνη, να ανατρέψωσι τας κάλπας, φονεύοντες πάντα ανθιστάμενον. Αφιχθέντος του πρώτου σώματος, παρουσιάσθησαν προ αυτού Κορακιανίτες τινές ερωτώντες «τι θέλουσι» και παραχωρούντες εις αυτούς θέσιν τινά ίνα τους φιλοδορήσωσιν επί τω όρω του να μην προχωρήσωσι εις τον τόπον της εκλογής από του οποίου απείχον ολίγα μόνον βήματα.

Εις τας επανειλημμένας φιλικάς ερωτήσεις, εκείνοι εσιώπων  προκαλούντες μόνον τους συμμορίτας των δια των λέξεων «Εμπρός παιδιά. Κολόνα!» Και παρευθύς εξήγαγον μαχαίρας και περίστροφα και έρριψαν μίαν γυναίκα χάμω. Η διαγωγή των αύτη προκάλεσε λιθοβολισμούς εκ μέρους των γυναικών, εις τους οποίους αύτοι απήντησαν δια λιθοβολισμών. Τότε, 15-20 άνδρες παρευρισκόμενοι εκεί και επιπεσόντες αγρίως και μεθ’ ηρωισμού εναντίον του σώματος των 150 ανδρών, τους εκτύπησαν ανηλεώς, τρέψαντες εις φυγήν και προλαβόντες τους πλείστους φόνους. Μετά την πρώτην υποχώρησιν, συναφθείσης μικράς μάχης, άνδρες και γυναίκες κατεδίωκον τους φεύγοντας, οίτινες διεσκορπίσθησαν ατάκτως.

Κατά την γενομένη συμπλοκήν άνω των 18 ετραυματίσθησαν ελαφρώς. Ευτυχώς ουδείς Κορακιανίτης έπαθεν. Οι φιλήσυχοι κάτοικοι της Κορακιάνας απέδειξαν και εις την περίστασιν ταύτην τα ευγενή αισθήματα υφ’ ών εμπνέονται. Διότι, ενώ είχον υπέρ αυτών όλα τα δίκαια, εκινδύνευσε η τιμή των γυναικών τους και η ζωή των υπό των απερισκέπτως εις τον τόπον των, εκτύπων αλλά δεν εφόνευσαν.

Λυπούμεθα εκ καρδίας ότι τοιαύτα δυσάρεστα συμβάντα συνέβησαν μεταξύ χωρίων συνηνωμένων δια φιλικών και συγγενικών δεσμών….»

Υπάρχουν όμως και άλλες λεπτομέρειες για το συμβάν, τις οποίες μας αφηγήθηκαν ο Σπύρος Αντ.Ιωνάς και ο Γρηγόρης Βραδής, όπως ότι «στη μάχη» προτωστάτησε από πλευράς Κορακιανιτών μία «αντρογυναίκα» (Μεταλληνού το επίθετο), επονομαζόμενη και «Γάτα», που εθεάθη να ξυλοκοπεί κάποιους Λιαπαδίτες. Επίσης το περιστατικό αποτύπωσε και ο ανώνυμος στιχουργός ωε εξής:

«Κι ο Καρκαλίτσης (ο επικεφαλής των Λιαπαδιτών) φώναξε

Εμπρός παιδιά! Κολώνα!

Και δια με μιας βρεθήκανε (απωθούμενοι)

όλοι στον αμπελώνα»

ΣΗΜ.Το περιεχόμενο του παραπάνω μονόφυλλου αποτυπωμένο σε τοπική εφημερίδα (ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΝΕΑ 23-7-1984), μας παρέδωσε η εγγονή του «συγγραφέα», Αλίκη (Μεταλληνού) Ιωνά.