Eνα μάτσο φρέσκιας ρίγανης στο κάγκελο για να ξεραθεί.

Το άρωμα από το λευκό  μπουγαρίνι που πριν χρόνια έφερα από το Τζάντε.

Ένας απρόσκλητος επισκέπτης που ήρθε κι έπεσε στη σελίδα του βιβλίου που διάβαζα.

Με πανοπλία χρυσοποίκιλτη ,με πριονωτά ποδαράκια, με νωχελικές κινήσεις να περπατάει αργά πάνω στα γράμματα....Μπορεί να ήξερε κι ανάγνωση....

Πόσα τέτοια ζουζούνια ταλαιπωρήσαμε δένοντάς τα με κλωστή από το κεφάλι και τα

γυρίζαμε γύρω γύρω..

Κάποια τζιτζίκια που από τα χαράματα ξεκίνησαν το τραγούδι...

Κάτι μεγάλες κίσσες με άσχημη φωνή να μου κλέβουν τα αχλάδια και να τα αφήνουν μισοφαγωμένα να κρέμονται....

Ένα πιάτο φρέσκα σύκα με μια βουλίτσα μέλι στο αφάλι τους.

Μια ανεπαίσθητη πνοή αέρα να κουνάει τα βράδια λίγο την κουρτίνα....

Μυρωδιά τηγανιτής μελιτζάνας, με σάλτσα ντομάτας και δυόσμου....ένα τηλέφωνο από μακριά....λίγη άμμος που έμεινε ανάμεσα στα δάκτυλα...το μαγιό κρεμασμένο να στάζει....και η μεσημεριάτικη ραστώνη να σου διαλύει τα ύπατα......

Ο κούκος που φωνάζει το ταίρι του στην ησυχία της νύχτας και τα τριζόνια να συναγωνίζονται στο τριβέλισμα.....

Η πανσέληνος που έρχεται κάθε χρόνο στην ώρα της ,πολλά υποσχόμενη........

Ένας διάστικτος ουρανός με ασήμι πιτσιλισμένος....κι εγώ μεθυσμένη..στην αιώρα της φαντασίας να ταξιδεύω σε τούτ το μοναδικό ελληνικό καλοκαίρι...

ΔΩΡΑ ΣΠ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ