Την εβδομάδα που διανύουμε  κυριαρχεί το ετήσιο Μεγάλο Προσκύνημα στην ιερά μονή του Παντοκράτορος, που δεσπόζει στην κορυφή του ομώνυμου βουνού, στην υψηλότερη κορυφή της Κέρκυρας. Ήδη από προχθές, Κυριακή, πλήθος πιστών, μετριούνται σε δεκάδες χιλιάδες, από ολόκληρο το νησί ανηφορίζει έως την κορυφή για μια ευχή, που συνοδεύεται με την απόλαυση μιας υπέροχης περιμετρικής θέας. Βέβαια τις τελευταίες δεκαετίες πολλά έχουν αλλάξει όσον αφορά τις ημέρες αυτές...
 Καταρχήν, το ανακαινισμένο εκκλησάκι συμπιέζεται και ασφυκτιά πλέον από ένα πλήθος από κεραίες και συστήματα αναμετάδοσης. Ο εξωτερικός του χώρος κατακλύζεται από μικροπωλητές ενθυμημάτων και γλυκισμάτων (άρτοι, λουκουμάδες, «κουτσούλοι πιπεράτοι», λουκούμια κλπ). Η ανάβαση δεν γίνεται πλέον όπως παλιά, με τα πόδια, αλλά με τα αυτοκίνητα, με συνέπεια στιγμές  κυκλοφοριακής συμφόρησης, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες, ενώ λίγο πριν την κορυφή τη μεταφορά των επισκεπτών αναλαμβάνουν οχήματα του Δήμου Θιναλίων. Η ολονύχτια, πλην όμως λιτή φαγοποσία έχει αντικατασταθεί στο κατέβασμα με μια στάση στον γραφικό οικισμό  του Στρινίλα, όπου το άσπρο, ευωδιαστό Μοσχάτο κρασί που σερβίρεται σε ανεβάζει για μια ακόμη φορά έως την κορυφή...