Απρίλιος του 1933 και η Γενική Συνέλευση του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Άνω Κορακιάνας που συνεδριάζει σε αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου, ασχολείται με ένα θέμα ευρύτερου ενδιαφέροντος...

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. εισηγούμενος, αναφέρει ότι μέχρι τότε η μεταφορά του ελαιοκάρπου από τις συνοικίες, Βενετιάς, Αγίου Γεωργίου και Αρκούδενας γίνεται μέσω της δημόσιας οδού Μουργάδας-Γολεντή, γεγονός που επιφέρει μεγάλη καθυστέρηση. Η μεταφορά θα συντόμευε σημαντικά εάν επισκευάζονταν η κοινοτική πάροδος που αρχίζει από τον κήπο του Κωνσταντίνου Σαββανή-Λαμπύρη και απολήγει στη δημόσια οδό, κοντά στην οικία του Σπύρου Σαββανή-Στάθιου, με τρόπο που να γίνει βατή για τα μεταφέροντα τον ελαιόκαρπο ζώα. Επειδή η επισκευή αυτή αφορά και την Κοινότητα, θα ήταν καλό να υπάρξει συνεργασία των δύο πλευρών...Η Γενική Συνέλευση αποφασίζει να γίνει η σχετική μελέτη για να καταδειχτεί εάν η επισκευή είναι δυνατή και να γίνει γνωστό το κόστος της, καθώς και το ποσό που θα συνεισφέρει η Κοινότητα...
Το θέμα επανέρχεται στην επόμενη Γενική Συνέλευση, στις 14 Ιουλίου του ίδιου έτους, όπου ο Πρόεδρος ενημερώνει το σώμα ότι η διοίκηση  ήρθε σε συνεννόηση με την Κοινότητα και επίσης παρακάλεσε τον τεχνίτη Σαββανή Ιωάννη - Τζάννη να εξετάσει την κοινοτική πάροδο και να αποφανθεί εάν μπορεί αυτή να επισκευαστεί, συγχρόνως δε να προβεί σε εκτίμηση του κόστους επισκευής. Ο τεχνίτης αποφαίνεται ότι η επισκευή μπορεί να πραγματοποιηθεί με τρόπο που η οδός να καταστεί κατάλληλη για να διέρχονται «φορτηγά ζώα», ο ίδιος όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς το κόστος του έργου. Παρόλα αυτά, ο Πρόεδρος εκτιμάει ότι το κόστος αυτό δεν πρόκειται να ξεπεράσει τις δέκα χιλιάδες δραχμές, συνεπώς η Γενική Συνέλευση μπορεί να εγκρίνει ως ανώτατη δαπάνη το ποσό των πέντε χιλιάδων δραχμών και τις υπόλοιπες πέντε να τις συνεισφέρει η Κοινότητα. Η Συνέλευση με ψήφους 20 έναντι 9 τάσσεται υπέρ της πρότασης του Προέδρου του Συνεταιρισμού...
Πρόκειται για μια ακόμη πλευρά του έργου και της προσφοράς του Αγροτικού Συνεταιρισμού στο χωριό μας...