www.korakiana.gr - η ιστοσελίδα της Άνω Κορακιάνας - Πότε θα κοιτάξουμε "λίγο ψηλότερα"

Από τον Πρόεδρο του Μουσικού μας Συλλόγου Σπύρο Σαββανή, λάβαμε την παρακάτω επιστολή:

«Λίγα λεπτά πριν(1) ετόνιζα ότι οι νέες συνθήκες (φτώχεια, Καλλικράτης, μόνιμη επιθυμία κάποιων να μην πάει καλά η Φιλαρμονική) μας αναγκάζουν να πλεύσουμε στο δίπολο «ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΕΥΚΑΙΡΙΑ». Αν επιλέξουμε την ΕΥΚΑΙΡΙΑ για να πάμε μπρόστά, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς δύο βασικές προϋποθέσεις: 1^ον Ένα minimum αλλαγής νοοτροπίας και 2^ον Άλλο ένα minimum αντικατάστασης του «εγώ» από το «εμείς». Πριν όμως «αλέκτορ φωνήσαι» ξέσπασε για άλλη μια φορά το γνωστό γαϊτανάκι από «μπηχτές» που έχει καταταλαιπωρήσει τη Φιλαρμονική.

Ενώ η πίτα είχε υπολογιστεί για 300 άτομα και στου «Γρηγόρη» δεν ήμασταν παραπάνω, βρέθηκε το Χορευτικό χωρίς να έχει πάρει πίτα. Το τι συνέβη είναι αυτονόητο. Κάποιοι συγχωριανοί πήραν πάνω από ένα κομμάτι. Ο Λευτέρης ο Ιωνάς έχει μεγάλη πείρα σε αυτό. Κάνει 400 άρτους κάθε φορά, στην Εκκλησία δεν πάμε πάνω από 100-120 άτομα και εντούτοις πάντα λείπουν άρτοι. Τι κάνει «νιάου-νιάου» στα κεραμίδια; Έσπευσα να ζητήσω συγγνώμη από το Χορευτικό και ενώ όλοι ξέρουμε ότι ο φταίχτης είναι αποκλειστικά η νευρωσική συμπεριφορά μας να παίρνουμε περισσότερο από όσο μας αναλογεί, το θέμα δεν έκλεισε εκεί, ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ. Ένα ανώνυμο (και γι αυτό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ) και όχι θαρραλέο δημοσίευμα στο INTEΡΝΕΤ έδωσε το σύνθημα για ενοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων ως υπαίτιων για το ότι το Χορευτικό έμεινε χωρίς πίτα. Και φυσικά ακολούθησε απάντηση και το γαϊτανάκι συνεχίζεται. Κρίμα! «Ο κόσμος τηγανίζεται και το …. κτενίζεται».

Αδελφοί και αδελφές Κορακιανίτες και Κορακιανίτισσες, πότε θα κοιτάξουμε «λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα…»; Πότε θα θυσιάσουμε λίγο από το αφιλότιμο «εγώ» μας χάριν της Φιλαρμονικής μας, χάριν της Κορακιάνας; Πότε, με λίγα λόγια, θα γίνουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από τις διαταγές που μας δίνει ο εγωισμός μας και που μας κάνουν να ξοδεύουμε διάθεση, ενέργεια και φαντασία σε άχρηστες και ανόητες (=χωρίς νόημα) αψιμαχίες «κουζίνας»; Πότε θα αξιοποιήσουμε στο full του, τον αναμφισβήτητο ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ, που μπορεί να κάνει θαύματα; Πότε; Πότε;
Παρόλα αυτά, μην ανησυχεί κανείς! «Η Φιλαρμονική θέλει να ζήσει και θα ζήσει» (για να θυμηθούμε λίγο τον «παππού» μας Χαρίλαο Τρικούπη)».

(1)κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου.

Γράφει ο/η Σπύρος Σαββανής
19.02.11
Από τον Πρόεδρο του Μουσικού μας Συλλόγου Σπύρο Σαββανή, λάβαμε την παρακάτω επιστολή: «Λίγα λεπτά πριν(1) ετόνιζα ότι οι νέες συνθήκες (φτώχεια, Καλλικράτης, μόνιμη επιθυμία κάποιων να μην πάει καλά η Φιλαρμονική) μας αναγκάζουν να πλεύσουμε στο δίπολο «ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΕΥΚΑΙΡΙΑ». Αν επιλέξουμε την ΕΥΚΑΙΡΙΑ για να πάμε μπρόστά, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς δύο βασικές προϋποθέσεις: 1^ον Ένα minimum αλλαγής νοοτροπίας και 2^ον Άλλο ένα minimum αντικατάστασης του «εγώ» από το «εμείς». Πριν όμως «αλέκτορ φωνήσαι» ξέσπασε για άλλη μια φορά το γνωστό γαϊτανάκι από «μπηχτές» που έχει καταταλαιπωρήσει τη Φιλαρμονική. Ενώ η πίτα είχε υπολογιστεί για 300 άτομα και στου «Γρηγόρη» δεν ήμασταν παραπάνω, βρέθηκε το Χορευτικό χωρίς να έχει πάρει πίτα. Το τι συνέβη είναι αυτονόητο. Κάποιοι συγχωριανοί πήραν πάνω από ένα κομμάτι. Ο Λευτέρης ο Ιωνάς έχει μεγάλη πείρα σε αυτό. Κάνει 400 άρτους κάθε φορά, στην Εκκλησία δεν πάμε πάνω από 100-120 άτομα και εντούτοις πάντα λείπουν άρτοι. Τι κάνει «νιάου-νιάου» στα κεραμίδια; Έσπευσα να ζητήσω συγγνώμη από το Χορευτικό και ενώ όλοι ξέρουμε ότι ο φταίχτης είναι αποκλειστικά η νευρωσική συμπεριφορά μας να παίρνουμε περισσότερο από όσο μας αναλογεί, το θέμα δεν έκλεισε εκεί, ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ. Ένα ανώνυμο (και γι αυτό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ) και όχι θαρραλέο δημοσίευμα στο INTEΡΝΕΤ έδωσε το σύνθημα για ενοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων ως υπαίτιων για το ότι το Χορευτικό έμεινε χωρίς πίτα. Και φυσικά ακολούθησε απάντηση και το γαϊτανάκι συνεχίζεται. Κρίμα! «Ο κόσμος τηγανίζεται και το …. κτενίζεται». Αδελφοί και αδελφές Κορακιανίτες και Κορακιανίτισσες, πότε θα κοιτάξουμε «λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα…»; Πότε θα θυσιάσουμε λίγο από το αφιλότιμο «εγώ» μας χάριν της Φιλαρμονικής μας, χάριν της Κορακιάνας; Πότε, με λίγα λόγια, θα γίνουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από τις διαταγές που μας δίνει ο εγωισμός μας και που μας κάνουν να ξοδεύουμε διάθεση, ενέργεια και φαντασία σε άχρηστες και ανόητες (=χωρίς νόημα) αψιμαχίες «κουζίνας»; Πότε θα αξιοποιήσουμε στο full του, τον αναμφισβήτητο ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΡΑΚΙΑΝΙΤΗ, που μπορεί να κάνει θαύματα; Πότε; Πότε; Παρόλα αυτά, μην ανησυχεί κανείς! «Η Φιλαρμονική θέλει να ζήσει και θα ζήσει» (για να θυμηθούμε λίγο τον «παππού» μας Χαρίλαο Τρικούπη)». (1)κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου.
Τελευταία ανανέωση ( 05.07.11 )