ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ
Στις
19 Ιουνίου 1797 οι Γάλλοι Δημοκρατικοί
κατέλαβαν την Κέρκυρα.Έγιναν ενθουσιωδώς
δεκτοί από τον
λαό, που τους
έβλεπε ως ελευθερωτές
από την καταπίεση αιώνων
εκ μέρους των
ευγενών, ενώ φόβος κατέλαβε
τους τελευταίους, μη γνωρίζοντας τι θα επακολουθούσε…
Και δεν είχαν άδικο. Μετά τις γιορτές για
την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, κατά τις οποίες φυτεύτηκε το δέντρο της
Ελευθερίας (μικρός πλάτανος στολισμένος με τρεις κορδέλες, πράσινη, άσπρη και
κόκκινη), κάηκε και η «Χρυσή Βίβλος», το LibrodʼOro. που ήταν γραμμένες οι
οικογένειες των ευγενών και τα προνόμιά τους. Ο
λαός εξαγριωμένος από τόσα χρόνια καταπίεσης
επιτέθηκε ενεντίον των αρχόντων και
γίνανε μεγάλες ασχημίες
ιδιαίτερα στην ύπαιθρο (εμπρεισμοί, αρπαγές, επιθέσεις στις
οικογένειες και στους
υποτακτικούς τωνευγενών
κλπ). Οι Γάλλοι παρενέβησαν και η τάξη
αποκαταστάθηκε. Οι ευγενείς οργανώθηκαν καιαντέδρασαν. Τα κατάφεραν
εκμεταλευόμενοι και την αντιπάθεια που δημιούργησαν στο λαό κάποιες αποφάσεις
της γαλλικής διοίκησης.
Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται σε
επεισόδιο της οικογένειας
Μάνεση με κατοίκους του χωριού:
«Δεν ημπορούμεν να ζήσωμεν ημείς οι κάτωθεν υπογεγραμμένοι, από τα
βάρητα, ζημόνες και φθορές. Μια φαμελιά
Μάνεση, Κουάρλο (Κάρολος), Νάνε (Γιάννης) καιΤόκι (Θεοτόκης), αδέλφια, που κατοικούν εις τες Πουλάδες,
περιοχήν Κορακιάνας και απʼόλην την
αυτών φαμελιάν, από τα
ζωδόβολά τους λιανά
και χοντρά, με μεγάλην τους αυθάδειαν, καθημερινώς τα
μολέρνου μέσα εις τα αμπέλια μας και εις κρον
(καιρόν) του γεννήματος
και ελιών και
ούλοι μόνον μας
ζημιώνουν τους καρπούς, αλλά και
την ρίζα και
οι αυτοί αδελφοί
κατόπι αρματωμένοι, δια να
ρεσπετάρουν τα ζώα τους και με μεγάλες και άσκημες υβρισιές μας αποτιμώνουν τες
γυναίκιες μας. Δεν ημπορούμεν πλέον να
υποφέρωμεν τέτοιαν αισχρά και ζημιώδη έργα της αυτής φαμελιάς
Μάνεση και προστρέχομεν
ταπεινότατα εις τα
σπλάχνα της δικαιοσύνης να
ταπεινώσει την αυτήν φαμίλιαν,ίσως και ημπορέσωμεν να ζήσωμεν με το πράγμα μας,
αλλέως να μας δόσει τόπον αλλού και ημείς πουλούμεν της αυτής φαμιλίας όλα μας
τα κατζίβελα με το ρεγάλο του κουαρταμάνκου, αλλέως με τα ίδια πάτη ας μας
αποξενώσουν τα εδικά τους, δια να λήψωμεν από εκείνα τα βάσανα όπου αυτοί μας
πρεσετουάρουν, ότι ως καθώς πράζουν, ούτε θεόν φοβούται ούτε δικαιοσύνη
σκιάζονται.
Προσφέροντας την παρούσα μας
υπογραμμένη με τά ονόματά μας εκεί όπου ακαρτερεί, δίνοντάς είδησιν και τα
εξείς, από χωρίον Κορακιάνας:
Παπα Γεώργιος Μεταλληνός του
Σταματέλου, Αγαθάγγελος ιερομόναχος, Ζερβόπουλος ποτέ Ιωάννη, Ιωάννης Σαββανής
ποτέ Νικολέτου, Δήμος Μαρζούκος
ποτέ Σπύρου, Σπύρος Μεταλληνός υπογράφω
δια τον πατέρα
μου τον Στεφανή Μεταλληνό, Στάθης Καστάνης του ποτέ
Σταμάτη, Στάθης Μαρζούκος του Χρύσανθου, παπα Σωφρόνιος Μεταλληνός του ποτέ
Ιωάννη, Αναστάσης Μεταλληνός του ποτέ Ιωάννη, Σταμάτης Σπίνγγος του ποτέ
Ιωάννη, Ιωάννης Κένταρχος ποτέ Σπύρου, Αθανάσης Μαρζούκος ποτέ Πέτρου, Χριστόδουλος
Σπίνγγος του ποτέ Σπύρου, έγραψα Ιωάννης Μωραϊτης παρακαλεστικός, Αντώνης
Σπίνγγος του ποτέ Νικολέτου, Κωσταντής Σαββανής ποτέ Γεώργου, Γεώργος Κένταρχος
ποτέ Σταμάτη, έγραψα Αντώνης
Σπίνγγος παρακαλεστικός, Μάρκος Μεταλληνός του ποτέ Αναστάση, Γεώργος
Γιαννούλης του Δήμου, Γεώργος
Μεταλληνός του ποτέ
Βασίλη, Σπύρος Μεταλληνός του
ποτέ Βασίλη, Γιάννης
Μεταλληνός του ποτέ
Βασίλη, έγραψα Κωσταντής Ιωνάς παρακαλεστικός, Γιωργάκης Μεταλληνός
υπογράφω δια τον
πατέρα μου τον Παναγιώτη, Αναστάσιος Μυλωνόπουλος
του ποτέ σιορ
Ιωάννη έγραψα παρακαλεστικός, Γεώργος Μεταλληνός, Σπύρος Μεταλληνός
του ποτέ Ανδρέα έγραψα παρακαλεστικός, Αλέξανδρος
Φαϊτάς, Φώτιος Μεταλληνός του ποτέ Στάθη έγραψα
παρακαλεστικός, Γιώργος
Μεταλληνός, παπα Σπύρος Λάσκαρης
του ποτέ Αντώνη, Αντώνης Μεταλληνός
του ποτέ Ιωάννη
έγραψα, Αντώνης Σπίνγγος παρακαλεστικός,
Ιωάννης Σερβόπουλος και
έγραψα παρακαλεστικός Βασίλης Μάντιλας, Αρσένης Ιωνάς του
Αθάνου».
Πηγές: Συμβολαιογράφοι
Τ118,βιβλ.6(36),φ 32 r,2/8/1799
(Στο κείμενο έγινε ορθογραφική παρέμβαση)
Σημειώσεις:
ζημόνες = ζημιές
μολέρνου(ν)=αφήνουν ελεύθερα
ρεσπετάρουν=κατευθύνουν, οδηγούν
μαζεύουν
κατζίβελα = κτήματα
ρεγάλο του
κουαρταμάνκου = δώρο
της χρησικτησίας. Όποιος αγόραζε
ήπουλούσε κάτι που χρησιμοποιούσε(ακίνητο),επωφελείτο ως προς την τιμή
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤ. ΑΠΕΡΓΗΣ
|