Με μια εκδήλωση μνήμης και τιμής του κορυφαίου κερκυραίου εικαστικού, η Πινακοθήκη του Δήμου, παρουσία της οικογένειας και φίλων, του έδωσε τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα στους υπόλοιπους μεγάλους εικαστικούς, την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017, το μεσημέρι.

Το έργο του με τίτλο "Φαληράκι" (υδατογραφία - 2005) βρίσκει πλέον τη θέση του ανάμεσα στα υπόλοιπα έργα της Επτανησιακής Σχολής.

Την εκδήλωση προλόγισε ο Δήμαρχος Κέρκυρας, ενώ από την πλευρά της Δημοτικής Πινακοθήκης αναγνώστηκε το παρακάτω κείμενο που επιμελήθηκε ο φιλόλογος και ιστορικός Δημήτρης Ζυμάρης:

«Σήμερα, 27 Δεκεμβρίου, ημέρα γιορτής του Αγίου Στεφάνου, το Δ.Σ. της Δημοτικής Πινακοθήκης Κερκύρας, με μια συγκινητική και συμβολική κίνηση, αποδίδει μια οφειλόμενη τιμή στον μεγάλο κερκυραίο υδατογράφο Στέφανο Σγούρο:  κοσμεί την μόνιμη έκθεση με το έργο του Φαληράκι. Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος έφυγε από κοντά μας, πλήρης ημερών, την τελευταία ημέρα του περασμένου καλοκαιριού, στις 31 Αυγούστου του 2017....

Τα πρώτα του χρόνια

Ο Στέφανος Σγούρος γεννήθηκε το 1924 στην λατρεμένη του Κορακιάνα, σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός από τον σημερινό. Εκεί αντίκρισε για πρώτη φορά την άφατη μαγεία του κερκυραϊκού τοπίου κι εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια, κοντά στον πατέρα του και μεγάλο του δάσκαλο, Διονύσιο Σγούρο (1887-1977), τον γέρο του, όπως συχνά έλεγε, τον άνθρωπο που πρώτος τού αποκάλυψε τη συναρπαστική Τέχνη της Ζωγραφικής.
Ο Στέφανος Σγούρος έζησε και χαλυβδώθηκε μέσα σε όλες τις δυσκολίες της γενιάς του. Πέρασε τα σκοτεινά χρόνια της Ιταλογερμανικής κατοχής κυρίως στην Κορακιάνα, όπου, μέσα από τα πολλά διαβάσματά του, μυήθηκε στις ριζοσπαστικές ιδέες του καιρού του, και πίστεψε στη μεγάλη ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Λίγο μετά την απελευθέρωση, κλήθηκε να  υπηρετήσει τον ελληνικό στρατό στον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο. Βαδίζοντας στα βουνά του Γράμμου, βασανιζόταν ο ίδιος, γιατί ένιωθε αγάπη κι αλληλεγγύη για τους αδελφούς του που βρίσκονταν απέναντί του. Οι μνήμες του από εκείνα τα χρόνια τον σημάδευσαν για πάντα κι είναι αποτυπωμένες σε ευάριθμα εικαστικά έργα του αυτής της περιόδου, καθώς και στην ποιητική του συλλογή Το Τραγούδι του Πολέμου.

Σπουδές και μόνιμη εγκατάσταση στην Κέρκυρα

Αν και είχε ήδη ξεδιπλώσει το πηγαίο του ταλέντο, μόλις απολύθηκε από τον ελληνικό στρατό, σπούδασε ζωγραφική στο Ινστιτούτο Volontà της Ρώμης, από το οποίο αποφοίτησε με τιμητικούς τίτλους το 1952. Έκτοτε, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κέρκυρα και δεν την εγκατέλειψε ποτέ!
Φιλοπρόοδος, καθώς ήταν,  εκτός από την επαγγελματική του ενασχόληση με τη ζωγραφική, υποστήριξε κάθε είδους καλλιτεχνική δραστηριότητα. Έτσι, μαζί με τον πρώην Δήμαρχο Κερκυραίων, κ. Γιάννη Κούρκουλο, ήταν ένας από τους Κορακιανίτες που πρωτοστάτησαν με πάθος στην ίδρυση της Φιλαρμονικής της Κορακιάνας και διετέλεσε μάλιστα αντιπρόεδρος του πρώτου Διοικητικού της Συμβουλίου.

Ο Στέφανος Σγούρος ένιωθε υπερήφανος για την κερκυραϊκή του ταυτότητα. Έδινε, όμως, σε αυτήν την αίσθηση της υπερηφάνειας, κυριότατα τον χαρακτήρα του καθήκοντος απέναντι στη βαριά παρακαταθήκη του Τόπου του. Γι’ αυτό τον λόγο υπήρξε, από συνειδητή επιλογή, πιστός και αξιότατος συνεχιστής της φημισμένης παράδοσης της Κερκυραϊκής Σχολής υδατογραφίας, αλλά και της ελαιογραφίας, καθώς και της Σχολής της κερκυραϊκής αγιογραφίας, που μετρά τουλάχιστον τρεις πολύ δημιουργικούς αιώνες ζωής. Δεκάδες εκκλησίες του νησιού μας είναι ιστορημένες από εκείνον (για παράδειγμα η Υ.Θ. Οδηγήτρια Αγίων Θεοδώρων Λευκίμμης, η Υ.Θ. Οδηγήτρια Πέλεκα, ο Παντοκράτορας Ευροπούλων, ο Άγιος Σπυρίδωνας Σαρόκου, ο Άγιος Νικόλαος Κορακιάνας κ.α.) και πάμπολλα έργα του, σε πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτήρια, θέλγουν τα βλέμματά μας.
Γέννημα - θρέμμα ο ίδιος της κερκυραϊκής αγροτιάς, που δεν την απαρνήθηκε ποτέ του, απαθανάτισε με τον χρωστήρα του όψεις του αγροτικού κόσμου της Κέρκυρας και του καθημερινού αγώνα της επιβίωσής του. Η λατρεία του για την κερκυραϊκή φύση και την αρχιτεκτονική του νησιού μας, για την ηρεμία που αυτές αντανακλούν, καθώς και για τον αρμονικό «διάλογο» που αναπτύσσεται μεταξύ τους, αποδίδεται με απαράμιλλη ακρίβεια και καθαρότητα στις ζωγραφιές του, που καθρεφτίζουν, άλλωστε, τα κύρια στοιχεία της προσωπικότητάς του.

Έργα του είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει σε διάφορες εκθέσεις. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Corfu Palace το 1956, ενώ ακολούθησε η συμμετοχή του σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σημαντική ήταν η αναδρομική έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη το 2005, ενώ η τελευταία του ατομική έκθεση παρουσιάστηκε στην Πινακοθήκη Λέανδρος Σπαρτιώτης, στην Πρέβεζα, το 2011.

 
Η συγγραφική του παραγωγή

Ως ανήσυχο κι ακούραστο πνεύμα, καταπιάστηκε και με την Τέχνη του Λόγου και κατέλειπε αξιόλογο συγγραφικό έργο. Υπερασπίστηκε με σθένος την παραδοσιακή Κερκυραϊκή Σχολή, για την οποία φρόντισε να γράψει ό,τι ήξερε, μετουσιώνοντας σε πράξη τα διδάγματα των δασκάλων του και τις παρακαταθήκες του χώρου του.

Εκτός από τα δημοσιευμένα του έργα Η Βοσκοπούλα (1948), Τραγούδια της Μοναξιάς (1960), Επαγγελματισμός και Τέχνη (1981), Τέχνη και Καλλιτέχνες στον κοινωνικό χώρο (1983), Η υδατογραφία (1995), Η ζωγραφική των λέξεων (2003), Κερκυραίοι Ζωγράφοι 19^ος-20^ος αιώνας (2004), Το Τραγούδι του Πολέμου (2014), Το Τραγούδι του Χορού και του Έρωτα (2016), άφησε πίσω του δεκάδες άρθρα σε κορφιάτικες εφημερίδες (κυρίως στον Κόρακα, την εφημερίδα του χωριού του), καθώς και αδημοσίευτο λογοτεχνικό έργο.
Η ζωγραφική των λέξεων, ίσως είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός τίτλος των βιβλίων του, γιατί ακριβώς συνδυάζει αξεδιάλυτα τον λόγο και την εικόνα. Παράλληλα,  το τελευταίο βιβλίο του Το Τραγούδι του Χορού και του Έρωτα, (ένα απάνθισμα κερκυραϊκών δημοτικών τραγουδιών με μια δική του εισαγωγή-ανάλυση), αποτελεί ένα διαρκές κάλεσμα στην ίδια τη Ζωή και στις χαρές της, στο οποίο συμπυκνώνεται το απόσταγμα ζωής,  που εκπέμπει το έργο του!

 
Η Τέχνη της προσφοράς

Ο Στέφανος Σγούρος συχνά έλεγε ότι η Τέχνη είναι ενιαία και πανανθρώπινη. Αυτή την Τέχνη, της προσφοράς στον Τόπο και στους ανθρώπους, εφάρμοσε πάντοτε, σε όλη τη γεμάτη κι ενδιαφέρουσα ζωή του. Ευτύχησε να έχει αναγνωριστεί ευρύτατα το έργο του, όσο βρισκόταν εκείνος στη ζωή, και να τιμηθεί από δεκάδες σημαντικούς φορείς της Πατρίδας μας. Απέκτησε μια ξεχωριστή θέση, σταθμό  αναφοράς για όλους τους σύγχρονους και μεταγενέστερους επτανήσιους ζωγράφους και όχι μόνο. Απήλαυσε την αγάπη όσων τον γνώρισαν αλλά και την καθολική κοινωνική αποδοχή. Παρά τη φήμη του, όμως, κατάφερε να παραμείνει απλός, σεμνός και ανεπιτήδευτος. Είχε πάντα ένα σπίτι ανοιχτό και φιλόξενο και με χαμόγελο ανταποκρινόταν σε όποιον του ζητούσε βοήθεια κι υποστήριξη.

Κυρίως, όμως, ευτύχησε να σταθεί σε όλα δίπλα του, μονάκριβη σύντροφος της ζωής του, η σύζυγός του Κατερίνα, που του χάρισε τις δυο του κόρες Αννίτα και Μαντώ, με δυο θαυμάσιες οικογένειες.

Ο Στέφανος Σγούρος με τον χρωστήρα και με την γραφίδα του, ανταποδίδοντας επάξια το ανεπανάληπτο δώρο της ζωής, άφησε ανεξίτηλο στον Τόπο το πνευματικό και εικαστικό του αποτύπωμα. Άξιος πρεσβευτής της Κέρκυρας στο διηνεκές, θα συνεχίσει, μέσα από το έργο του, να συμμετέχει στη συλλογική ζωή του νησιού μας, με διάφορους τρόπους, όπως όταν οι Σκόλες με τις ήρεμες μορφές των Αγίων που έχει ιστορήσει, θα στρατεύουν, κατά τη διάρκεια των λιτανειών, στην κερκυραϊκή ύπαιθρο και στους δρόμους της πόλης μας».

 
Δημήτρης Κ. Ζυμάρης

Ιστορικός - Φιλόλογος,

Γραμματέας Αναγνωστικής Εταιρίας Κερκύρας

ΣΗΜ. το κείμενο και οι φωτο από την ιστοσελίδα enimerosi.com

Χριστούγεννα σήμερα, λιακάδα και μετά τη Λειτουργία στον Άη-Θανάση, η Μπαντίνα της Φιλαρμονικής συνοδευόμενη από μέλη της Διοίκησης, περιδιάβηκε τους δρόμους και τις γειτονιές του χωριού για τα Κάλαντα και ... την καθιερωμένη οικονομική ενίσχυση...

 Υπάρχουν 0 σχόλια.
Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας

Στο κείμενο της «Γενέσεως» του κόσμου μας παραπέμπει ο φίλος της ιστοσελίδας και κάτοικος Κορακιάνας Angelo de Stefano:

 Η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου

Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Η γη όμως ήταν έρημη και ασχημάτιστη· ήταν σκοτάδι πάνω από την άβυσσο, και πάνω στα νερά έπνεε Πνεύμα Θεού.

Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνει φως»· κι έγινε φως. Ο Θεός είδε ότι το φως ήταν καλό και το χώρισε από το σκοτάδι. Το φως το ονόμασε «ημέρα» και το σκοτάδι «νύχτα». Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· πρώτη ημέρα.

Μετά είπε ο Θεός: «Στερέωμα να γίνει στα νερά ανάμεσα, για να χωρίζει νερά από νερά».Έτσι κι έγινε· δημιούργησε ο Θεός το στερέωμα και χώρισε τα νερά που ήταν κάτω απ’ αυτό, από κείνα που ήταν πάνω απ’ αυτό.Κι ονόμασε ο Θεός το στερέωμα «ουρανό». Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· δεύτερη ημέρα.

Τότε είπε ο Θεός: «Να συναχθούν σε έναν τόπο τα νερά που είναι κάτω από τον ουρανό, και να φανεί η στεριά». Έτσι κι έγινε. Τα νερά που ήταν κάτω από τον ουρανό συνάχθηκαν στον τόπο τους, και φάνηκε η στεριά Κι ονόμασε ο Θεός «γη» τη στεριά, και το σύναγμα των υδάτων το είπε «θάλασσες». Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.

Μετά είπε ο Θεός: «Να πρασινίσει η γη: Να βλαστήσουν πάνω σ’ αυτήν χορτάρια που να βγάζουν σπόρους, και καρποφόρα δέντρα, που ανάλογα με το είδος τους να κάνουν καρπούς, οι οποίοι να περιέχουν τους σπόρους τους». Έτσι κι έγινε. Πρασίνισε η γη: Βλάστησε χορτάρια που έβγαζαν σπόρους ανάλογα με το είδος τους, και καρποφόρα δέντρα, που οι καρποί τους περιείχαν τους σπόρους τους, ανάλογα με το είδος τους. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· τρίτη ημέρα.

Τότε είπε ο Θεός: «Να γίνουν φωτεινά σώματα στο στερέωμα του ουρανού, για να χωρίζουν την ημέρα από τη νύχτα, για να είναι σημάδια για τις εποχές, τις ημέρες και τα έτη, ώστε από το στερέωμα του ουρανού να φωτίζουν τη γη». Έτσι κι έγινε. Δημιούργησε ο Θεός τα δύο μεγάλα φωτεινά σώματα –το μεγαλύτερο για να κυριαρχεί την ημέρα, και το μικρότερο για να κυριαρχεί τη νύχτα· δημιούργησε και τ’ αστέρια. Και τα έβαλε όλα στο στερέωμα του ουρανού για να φωτίζουν τη γη, για να κυριαρχούν την ημέρα και τη νύχτα και να χωρίζουν το φως απ’ το σκοτάδι. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· τέταρτη ημέρα.

Τότε είπε ο Θεός: «Να γεμίσουν τα νερά με ζωντανές υπάρξεις πλήθος, και να πετάνε πτηνά πάνω από τη γη προς το στερέωμα του ουρανού». Έτσι δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη και όλα τα είδη των ζωντανών οργανισμών, που κολυμπούν και γεμίζουν τα νερά. Επίσης δημιούργησε όλα τα είδη των πτηνών. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. Τα ευλόγησε λοιπόν όλα ο Θεός και τους είπε: «Να πολλαπλασιάζεστε και να γεμίσετε τα νερά των θαλασσών· και τα πτηνά ας πληθαίνουν πάνω στη γη». Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· πέμπτη ημέρα.

Τότε είπε ο Θεός: «Να βγάλει η γη κάθε είδος ζωντανού οργανισμού: Όλα τα είδη των ζώων, των ερπετών και των θηρίων». Έτσι κι έγινε. Δημιούργησε ο Θεός όλα τα είδη των αγρίων ζώων, των ήμερων ζώων και των ερπετών της γης. Και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.

Μετά είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση, κι ας εξουσιάζει στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σ’ όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ’ αυτήν». Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την εικόνα, «κατ’ εικόνα Θεού» τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και γυναίκα. Τους ευλόγησε και τους είπε: «Να κάνετε πολλά παιδιά, ώστε να πολλαπλασιαστείτε, να γεμίσετε τη γη και να κυριαρχήσετε σ’ αυτήν. Να εξουσιάσετε στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά και σε κάθε ζώο που κινείται πάνω στη γη». Και συνέχισε ο Θεός: «Να, όλα τα φυτά πάνω στη γη, που βγάζουν σπόρους, σάς τα δίνω, καθώς και όλα τα δέντρα που έχουν καρπούς γεμάτους σπόρους· αυτά θα είναι για τροφή σας. Και όλα τα χλωρά χόρτα τα δίνω για τροφή στα ζώα της γης, σε όσα πετούν στον ουρανό και σε όσα έρπουν στη γη κι έχουν ζωή». Έτσι κι έγινε.

Ο Θεός είδε τα δημιουργήματά του και ήταν όλα πάρα πολύ καλά. Ήρθε το βράδυ, ήρθε το πρωί· έκτη ημέρα.

Έτσι ολοκληρώθηκαν ο ουρανός και η γη και ό,τι υπάρχει σ’ αυτά. Μέχρι την έκτη μέρα ο Θεός είχε τελειώσει το έργο του και την έβδομη μέρα σταμάτησε να δημιουργεί. Την έβδομη ημέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα ολοκλήρωσε τη δημιουργία του και αναπαύθηκε.Έτσι, λοιπόν, δημιουργήθηκαν σταδιακά ο ουρανός και η γη.,,

Και για όσους ενδιαφέρονται για τη συνέχεια:

http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/01.%20Genesis.htm

 Υπάρχουν 0 σχόλια.
Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας

Παρασκευή προπαραμονή των Χριστουγέννων πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία του Άη-Γιώργη η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Μουσικού Συλλόγου, με τη συμμετοχή της Μπαντίνας και της Χορωδίας.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου που προλόγισε την εκδήλωση εξέφρασε τις ευχές της Διοίκησης και στη συνέχει τα δύο σώματα παρουσίασαν ένα ωριαίο πρόγραμμα με χριστουγεννιάτικες μελωδίες. υπό τη διεύθυνση του Κώστα Ζερβόπουλου και του Γιώργου Άνθη αντίστοιχα.Ειδικότερα, όσον αφορά στο χορωδιακό μέρος, η Δώρα Μεταλληνού προλόγισε κάθε κομμάτι της Χορωδίας με γνωστούς ποιητικούς στίχους.

Το απόγευμα της ίδια ημέρας, στο Νηπιαγωγείο έλαβε χώρα η χριστουγεννιάτικη γιορτή των μικρών μαθητών με την επιμέλεια των νηπιαγωγών τους, ενώ το Σάββατο το βράδυ, παραμονή των Χριστουγέννων πραγματοποιήθηκε το χριστουγεννιάτικο πάρτι για μικρούς και μεγάλους στο «Luna d’Argendo».

Υ.Γ. Το τελευταίο κομμάτι της Χορωδίας, τα «Κάλαντα» αφιερώθηκαν στο Γεράσιμο Μαρκορά (επτανήσιο ποιητή και δημοτικιστή), η εγγονή του οποίου είναι μέλος της Χορωδίας Κορακιάνας.

 Υπάρχουν 0 σχόλια.
Πατήστε εδώ για να προσθέσετε το δικό σας