Άλλοι συναντώμενοι, αλλά σε μικρή συχνότητα, τύποι σπιτιών είναι το "μονόροφο με εξωκέλα", το "σπίτι με μπότζο", το "σπίτι με τζαμαρία στον όροφο", το "σπίτι με τοξοστοιχία στο ισόγειο", αυτό με τον "στεγασμένο εξώστη" και ακόμη σπανιότερα το "αρχοντικό της εξοχής".

Το Κορακιανίτικο και γενικότερα το Κερκυραϊκό σπίτι, περιελάμβανε συνήθως τους παρακάτω εσωτερικούς χώρους με τον "εξοπλισμό" τους:
Πόρτιγο (χώρος υποδοχής- τραπεζαρία): Ήταν στολισμένο όπως συνηθιζόταν με διάφορες οικογενειακές φωτογραφίες. Σε μιαν άκρη το παλιό γραμμόφωνο, και σε κεντρική συνήθως το τραπέζι. Κουτάλια, δίσκος με το γυάλινο σκαλιστό μπουκάλι και τα ρακοπότηρα, φοντανιέρες συνέθεταν μεταξύ άλλων τον εξοπκλισμό της τραπεζαρίας και απαραιτήτως ο μαστραπάς με μυρτιά, που τη συνήθιζαν γιατί μάζευε  πάνω της τις μύγες και δεν λέρωναν έτσι το σπίτι. Πάνω στη μυρτιά έβαζαν συχνά φωτογραφίες. Υπήρχε ακόμη καναπές  στολισμένος με αργαλίσιο στρωσίδι και κεντητά μαξιλάρια, και  από πάνω του κεντητή «πάντα» καθώς και μία ανθοστήλη.

Κουζίνα: Τα περισσότερα φτωχά σπίτια  δεν είχαν τζάκι, αλλά φουρνέλο (φαίνεται δίπλα στο τζάκι), που ήταν κτίστινη κατασκευή όπου μαγείρευαν τοποθετώντας  την κατσαρόλα πάνω από αναμμένα  κάρβουνα, ή μία γωνιά όπου άναβαν τη φωτιά χωρίς όμως καμινάδα για το καπνό.  Διάφορα σκεύη όπως, μπότιδες, κάνταροι, μοστρίνες, , ζυγαριές, μαζενί για το ψήσιμο του καφέ, μπακιρένια σκεύη, καθώς και διάφορα βότανα και αρωματικά όπως ρίγανη, φασκόμηλο, δάφνη, που συνήθιζαν να τα διατηρούν αποξηραμένα  για χρήση στη μαγειρική  και ως αφεψήματα, γέμιζαν το χώρο. Υπήρχαν ακόμη κρούσες (κομμένοι χοντροί κορμοί δένδρων), που χρησίμευαν   για καθίσματα.

Κρεβατοκάμαρα φτωχική: Το κρεβάτι ήταν το λεγόμενο τριτσέλι ( αποτελούνταν από δύο σιδερένιες βάσεις σε σχήμα Π, που τοποθετούνταν μία στο κεφάλι και μία στα πόδια του κρεβατιού, και πάνω σε αυτές κάθετα 5-6 σανίδες. Αν στριφογύρναγες πολύ κινδύνευες να βρεθείς στο πάτωμα με   όλη τη κρεβατοστρώση καπάκι από πάνω σου). Ήταν στρωμένο με μπαγκαλέτο με δαντέλα κοπανέλι, και από πάνω χράμι μάλλινο αργαλίσιο, από μαλλί πρόβατου γνεμένο στο χέρι. Κάτω από το κρεβάτι συνήθως αποθηκεύονταν πατάτες για να έχουν σκοτάδι και να μη ξεφλαστρώνουν. Υπήρχαν ακόμη τσαρούχια, κανάτι γαριτσιώτικο (πήλινο), μαγκούρα, μπαούλο και στο τοίχο "πάντα" κεντητή, καθώς και γυναικεία εσώρουχα μισοφόρι και μπουστίνα και απλή γυναικεία φορεσιά με  καμιζιόλα. Ακόμη, συχνά δεν έλειπε το εμπροστογεμές ντουφέκι με μπαρουτοθήκη και τραπέζι με μαστραπάδες και λετρίνα πήλινη.

Κρεβατοκάμαρα πλούσια: Διακρίνονταν το σιδερένιο κρεβάτι με μπρούζινες διακοσμήσεις, στρωμένο με πλεκτή στο βελονάκι κουβέρτα και πάνω του από την οροφή κρέμονταν τα περίφημα αναπαυσόλια (αναπαούλια), τα οποία χρησίμευαν ιδιαίτερα στη γέννα . Στο κάγκελο του κρεβατιού κρέμονταν γυναικεία εσώρουχα κεντητά. Στη μία πλευρά του κρεβατιού βρισκόνταν το σκαμπέλο με τα απαραίτητα  κανάτια (δοχεία νυκτός) που ήταν πορσελάνινα. Σε άλλη πλευρά υπήρχε  ο κομός, έπιπλο με μεγάλα συρτάρια, όπου φυλάσσονταν ρούχα του σπιτιού και πάνω του ακριβώς το εικονοστάσι (ξυλόγλυπτο ή άλλο).Σε μιαν άκρη προσεκτικά κρεμασμένη η παραδοσιακή νυφική φορεσιά με το χρυσοκέντητο πεσελί και ασπροκέντητη μπόλια.  Σε άλλη πλευρά, το λαβομάνο, έπιπλο πάνω στο οποίο υπήρχε η λετρίνα (λεκάνη για το πλύσιμο προσώπου και χεριών) και κάπου τοποθετημένη η καθημερινή φορεσιά με τη σάρτζα  που ήταν χοντρό βελέσι από μάλλινο ύφασμα υφαντό και  πλεκτή εσάρπα και τα δύο από μαλλί  προβάτου  γνεμένο στη ρόκα. Τα ρούχα αυτά, από μαλλί προβάτου, τα φορούσαν το χειμώνα στις ελιές και στις αγροτικές εργασίες γιατί  δεν τα διαπερνούσε εύκολα η βροχή.

Πηγή:αναπαράσταση κορακιανίτικου σπιτιού, στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Αυγούστου 1991