Είναι πράγματι εντυπωσιακό πώς, μέσα από το επικοινωνιακό παιχνίδι των πολιτικών μας, συντηρούνται οι λιγοστές πλέον ελπίδες του λαού μας για την ανάκαμψη της οικονομίας και την έξοδο από την κρίση. Το παιχνίδι έχει στηθεί με αρωγούς και τα ΜΜΕ, με άλλοθι κάθε φορά την Τρόικα, τη Μέρκελ, τους Αμερικάνους και γενικά ό,τι είναι διαθέσιμο.

Έτσι λοιπόν μετά τη λαίλαπα σε μισθούς και συντάξεις προέκυψε το πρωτογενές πλεόνασμα, εκείνο το 500σάρικο δηλαδή το οποίο έλαβαν οι κάτω του ορίου της φτώχιας δικαιούχοι και το οποίο αναπτέρωσε τις ελπίδες του λαού για έξοδο από το μνημόνιο.

Η κατάργηση του ΕΤΗΔΕ και οι υποσχέσεις και εξαγγελίες για την ψήφιση νόμου για τη δίκαιη και ορθολογιστική φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, ο οποίος μάλιστα θα ήταν μικρότερος κατά ένα ποσοστό, αναπτέρωσε εκ νέου τις ελπίδες του λαού που πίστεψε ότι οι θυσίες του έπιασαν τόπο, για να υποστεί έμφραγμα, εκεί στα μέσα Αύγουστου, όταν είδε το έκτρωμα που λέγεται ΕΝΦΙΑ. Πάλι δια στόματος της κυβερνητικής εκπροσώπου μας διαβεβαίωσαν ότι έγινε λάθος και να συνεχίσουμε ή να μην ακυρώσουμε τις διακοπές μας, ευθύνονται τα computers, έλεγε, θα τα διορθώσουμε όλα, αναβάλλεται η πρώτη δόση και άλλα συναφή, λάθη γίνονται δικαιολογούσαν οι αφελείς, όσοι δεν γνωρίζουν τις διαδικασίες σύνταξης και ψήφισης ενός νόμου.

Όλες οι δικαιολογίες και ισχυρισμοί κατέρρευσαν στις τράπεζες τις 29 και 30 του Σεπτέμβρη που ο πολύς κόσμος κατέβαλε τον ΕΝΦΙΑ με μόνη τη διαφορά μία δόση παραπάνω. Ήταν πράγματι λυπηρό αυτό που βιώσαμε, ήταν για τους περισσότερους στάση πληρωμών αφού χαμηλοσυνταξιούχοι και μισθωτοί κατέβαλαν απευθείας ένα σεβαστό μέρος του μισθού ή της σύνταξης για την πληρωμή του φόρου. Πάλι όμως με την παρέμβαση του Πρωθυπουργού, όπως μας είπαν, διότι δεν γνώριζε για το φόρο – αν είναι δυνατόν - εξαγγέλθηκαν από τη ΔΕΘ φοροελάφρυνσεις και μείωση του ΕΝΦΙΑ για να ξεγελαστούμε για μια ακόμη φορά και να αναζωπυρωθούν οι όποιες προσδοκίες.

Αγαπητοί φίλοι ο ΕΝΦΙΑ είναι πλέον νόμος, και σκοπό έχει την μείωση επαγωγικά των μισθών - συντάξεων και την αρπαγή των καταθέσεων όπως στην Κύπρο, μόνο που εδώ γίνεται πιο έντεχνα για την αποφυγή κοινωνικής έκρηξης, της οποίας τα αποτελέσματα θα είναι ανεξέλεγκτα. Είναι σίγουρο ότι θα προκύψει πάλι πρωτογενές πλεόνασμα και τότε πάλι θα εμφανιστεί στα ΜΜΕ η κυβερνητική εκπρόσωπος να αναγγείλει ότι οι θυσίες έπιασαν τόπο και τα τοιαύτα, εξαγγέλλοντας πάλι μέτρα στήριξης των οικονομικά αδυνάτων - περισσοτέρων αυτή τη φορά λόγω ΕΝΦΙΑ.

Και ενώ σκέπτομαι όλα αυτά μια ιστορία που μου διηγήθηκε κάποιος συνάδελφος, στο κέντρο που εκπαιδευόμουνα ως νεαρός αξιωματικός, έρχεται στο νου μου και η οποία ταιριάζει γάντι στην περίπτωση.

Στα αρχαία χρόνια ένας διοικητής ιππικού - ίλαρχος θα λέγαμε σήμερα – επιβίβασε τους άνδρες του, τα άλογα και τα εφόδια σε ένα πλοίο της εποχής προκειμένου να πάρει μέρος σε εκστρατεία κάπου στις ακτές της Φοινίκης. Ένεκα των κακών καιρικών συνθηκών το ταξίδι διήρκεσε περισσότερο, με αποτέλεσμα να τελειώσουν οι τροφές των αλόγων, δημιουργήθηκε αναταραχή στο αμπάρι και εξαιτίας της πείνας τα ζώα κτυπούσαν με τις οπλές τους τον πάτο του πλοίου.

Ο κίνδυνος μεγάλος αφού το πλοίο ήταν ξύλινο και υπήρχε περίπτωση να τρυπήσει και να βυθιστεί. Τότε ο ευρηματικός ίλαρχος κάλεσε τον σαλπιγκτή και διέταξε «σαλπίσατε νομή» τα ζώα ελπίζοντας ότι θα φάνε σταμάτησαν να κτυπούν το πλοίο. Η ενέργεια αυτή επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέχρι  που έφθασαν στον προορισμό τους.

«Σαλπίσατε νομή» λοιπόν και το επικοινωνιακό παιγνίδι καλά κρατεί, ο ίλαρχος όπως λέει η ιστορία κατάφερε να φθάσει στον προορισμό του, εμείς άραγε θα φθάσουμε ή θα βουλιάξουμε; Δύσκολο το ερώτημα. Ας απαντήσει ο καθένας μόνος του εγώ δεν θα απαντήσω γιατί δεν είμαστε ά-λογα, χωρίς να έχω τίποτα με τα ζωντανά, ασχέτως αν πιστεύω ότι οι κάποιες πολιτικές που εφαρμόζονται είναι για ζωντανά.

Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να σταματήσουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια από όλες τις πλευρές και να ειπωθεί στον κόσμο η αλήθεια, πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες, η αλήθεια που είναι η μόνη τροφή για να πάψει η αναταραχή η αμφιβολία για το αύριο, για το μέλλον των νέων και τα άλογα θα ηρεμίσουν, ο πάτος θα αντέξει και θα φθάσουμε στον προορισμό. Θέλει σθένος η όποια προσπάθεια και χαρισματικό ηγέτη, ο οποίος θα εμπνεύσει το λαό να υπερβάλει τον εαυτό του διαφορετικά ο πάτος θα τρυπήσει και τα άλογα δεν θα φταίνε.

Στην Ελλάδα μας βέβαια κάθε άλλο παρά αλήθειες λέγονται, οι πολιτικοί λόγοι έχουν ταυτιστεί με το ψέμα, οι  αντιθέσεις δε και οι αντιπαλότητες καλά κρατούν, χωρίς αυτό να είναι αφύσικο αφού όλες οι προηγούμενες πτωχεύσεις της χώρας είχαν ως κοινό χαρακτηριστικό τη σφοδρή διαμάχη κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων, γιατί περιμένουμε τώρα να δούμε κάτι διαφορετικό;.

Αντώνιος Πρεντουλής

Ταξ/χος ε.α