Ήταν  άνοιξη του 1941,όταν οι Ιταλοί μετά την κατάρρευση του μετώπου έμπαιναν στην Ελλάδα,ως νικητές.

Τα Ιόνια  Νησιά δόθηκαν τότε από τον Άξονα  σ ΄αυτούς. Ετσι μια μέρα ένα απόσπασμα ιταλών στρατιωτών έφθανε και στην Κορακιάνα.  Στις  Μουργάδες έξω από το καφενείο του Σινιόρου, ήταν μαζεμένοι κάποιοι άνθρωποι, ανάμεσά τους και ο δάσκαλος Βασίλης Μαρτζούκος ο λεγόμενος Παπαβασίλης...

Φεύγοντας οι Ιταλοί ο Παπαβασίλης σχολίασε: «Ακόμα δεν ήρθανε και  μας μάθανε! »

Φυσικά ο δάσκαλος  «έπαιξε» τότε με τη λέξη  κόρνους,  λατινικά cornus , που σημαίνει κέρατο, υπονοώντας  ηθικό εκτροχιασμό του χωριού, καθώς θα θεωρήθηκε και ως φραστικό λάθος του ιταλού αξιωματικού. Ήταν όμως έτσι ; Ασφαλώς ο αξιωματικός δεν έκανε λάθος, διότι ο στρατιωτικός χάρτης που θα είχε έτσι έγραφε.

 Μήπως λοιπόν το αρχικό όνομα του   χωριού ήταν αυτό ; Κάτι τέτοιο φαίνεται  να αληθεύει.

Σε παλιό χάρτη της Κέρκυρας (γκραβούρα) στο Ιστορικό Αρχείο Κέρκυρας, βρήκα την ονομασία cornaciana. Επίσης και  συμβολαιογράφος  την αναφέρει το ίδιο. Ο κορακιανίτης συμβολαιογράφος  Νικόλαος Κουλής, τα γραφτά του καλύπτουν την περίοδο 1611-1615,γράφει Κονρακιάνα (20-07-1613).Μέσα στη λέξη δηλαδή υπάρχει  (ν) ,που έγινε αναγραμματισμός (το επαναλαμβάνει αρκετές φορές, ώστε αποκλείεται το λάθος).

 Αν  αυτό ισχύει, εγώ το δέχομαι, τότε η πρώτη ονομασία του χωριού είναι  Κορνακιάνα  (Cornaciana). Η ερμηνεία που δίνω είναι η εξής:

 Cornu-us  σημαίνει  κέρας ζώου, είδος σάλπιγγος (κορνέτα) , αλλά και άκρον  τόπου,  άκρα όρους.

 Κοιτάζοντας  από μακριά το χωριό βλέπουμε ότι είναι κτισμένο  εκεί  που  καταλήγουν, στην άκρη, στη γωνία που σχηματίζουν δύο βουνά, το κακώς ονομαζόμενο Κοράκιο και ο Κόρεντης.

 Πιθανολογώ ότι η ονομασία προέρχεται  είτε από το σχήμα του κέρατου (cornu) ,που είναι στραβό και σχηματίζει  γωνία, όπως τα δύο βουνά, είτε επειδή είναι  στην κατάληξη  των δύο βουνών , είτε από την αγγλική λέξη κόρνερ (corner)  η οποία σημαίνει  πάλι  γωνία.

Άρα  Κορνακιάνα είναι  το χωριό το οποίο είναι κτισμένο εκεί που καταλήγουν,  στη γωνία (των δύο βουνών).

              ΚΩΣΤΑΣ   ΑΠΕΡΓΗΣ