Έγειραν πάνω στο κορμί Σου σαν τα στάχυα
που τα φυσούν οι άνεμοι της αβύσσου
σείστηκαν οι ψυχές, όπως από σεισμό τα βράχια
όταν σ' Αντίκρυσαν, Έαρ του Παραδείσου.

Ήσουν νεκρός μέσα στις άσπρες ανεμώνες
κόκκινα τριαντάφυλλα οι πληγές Σου
σωριάστηκαν στα μάτια μου όλοι οι Παρθενώνες
στάχτη παντού. Σκοτάδι. Σβυστό το λυκαυγές σου.

Σ΄ έστησαν πάνω στο Σταυρό για να πεθάνεις.
Εσέ, που σήκωσες στους ώμους Σου την πλάση
αλοίμονο, η έσχατη χείρων της πρώτης πλάνης
το μήνυμα της έγερσης σε λίγο θα περάσει.

Πλάνος εγώ Χριστέ μου απόψε ομπρός Σου
στέκομαι έντρομος, φοβάμαι σαν σε βλέπω σκοτωμένο
συχώρεσε τους φόβους μου, μα είμαι κ' εγώ οχτρός Σου
το χέρι μου απ' το αίμα Σου, τώρα φαντάζει ματωμένο.

Συχώρα με, συχώρα τους, όλοι είμαστε παιδιά Σου
είσαι Θεός. Πλατειά της δόξας Σου η μεγαλοσύνη
δώσε μας την αγάπη Σου, το Φως, που βλέπω στη ματιά Σου
φύσηξε μέσα μας λίγη απ' τη δική Σου καλοσύνη.

                               ΣΠΥΡΟΣ ΙΩ. ΙΩΝΑΣ
                         Χανιά, Μ. Παρασκευή 1985

(*) Η Τριμάρτυρη είναι η Μητρόπολη της πόλης των Χανίων. Το ποίημα γράφτηκε το βράδυ της Μ. Παρασκευής. Ο Εσταυρωμένος μέσα στα λουλούδια και ο κόσμος που έγερνε να προσκυνήσει δημιούργησαν μιαν εικόνα συγκλονιστική. Αυτή η εικόνα ήταν αφορμή να γραφτούν αυτοί οι στίχοι...