|
Γράφει ο/η Κβκ
|
|
06.01.10
|
 Ένα χειροποίητο φυσοκάλαμο για το τζάκι ήταν η αφορμή της επίσκεψης στο σπίτι του Σπύρου και της Μαρίας Μεταλληνού στην Πλάστιγγα, στο ενδιάμεσο των εορτών.
Εκεί, μετά από ένα κέρασμα με «λεμοντσέλο» παραγωγής του δευτερανιψιού τους Ερνέστου, η συζήτηση που ξετυλίχτηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, κύλησε αρκετές δεκαετίες πίσω, στην Κορακιάνα μιας άλλης εποχής, σχεδόν άγνωστης για τους πολύ νέους. Αναμνήσεις από μια κοινωνία που έσφυζε στην επαφή της καθημερινότητας και από έναν κόσμο που, μέσα στο περίσσευμα των στερήσεων, έμαθε να χαίρεται «με το τίποτα». Τρανή απόδειξη, μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες της εποχής…
Κάπου εκεί, ο κυρ Σπύρος, με την ηρεμία των χρόνων που κουβαλάει και με μια ολοζώντανη αίσθηση του παρελθόντος, άρχισε να διηγείται μια μικρή ιστορία από τα χρόνια της Κατοχής, όταν ένα γερμανικό αεροπλάνο «έριξε» στην περιοχή με αλεξίπτωτο, έναν ασύρματο. Νέος ο ίδιος και η παρέα του (μέλη τοπικών αντιστασιακών ομάδων), πρόφτασαν να το πάρούν πριν από τους Γερμανούς, που ήταν εγκαταστημένοι στο χωριό και να τον κρύψουν. Αναγκάστηκαν όμως λίγες ώρες αργότερα να τον παραδώσουν, όταν ειδοποιήθηκαν για αντίποινα που ετοίμαζαν οι κατακτητές, στους χωριανούς…Αφήγηση που καταγράφεται ως ένα ψήγμα του ιστορικού χρόνου, ή του «καταλύτη χρόνου» κατά τον κυρ-Σπύρο…
|
|
Τελευταία ανανέωση ( 25.03.10 )
|
