|
"Άσπιλε..." στον Άη Γιάκωβο
|
PDF
|
| Εκτύπωση |
|
E-mail
|
|
Γράφει ο/η Κβκ
|
|
13.03.10
|
 Παρασκευή χθες και ήταν η σειρά της παλαιάς, «συναδελφικής» (άλλοτε) εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου στη Βενετιάς, για την τέλεση της Ακολουθίας των Γ’ Χαιρετισμών. Ο σχετικά ευρύχωρος ναός που σύμφωνα με τα γραπτά, το 1856, στην ύστερη δηλαδή Αγγλοκρατία, απέφυγε για δεύτερη φορά τη μετατροπή του σε Καθολική Εκκλησία, είναι από τους λίγους στην περιοχή που έχουν διατηρήσει το «χρώμα» τους, τόσο στον εσωτερικό, όσο και στον προαύλιο χώρο του. Λιγοστοί πλέον οι κάτοικοι της συνοικίας, αναλόγως λιγοστοί και οι προσελθόντες πιστοί, παρά την «ενίσχυση» που κατέφθασε από τις άλλες συνοικίες του χωριού.
 Ψηλά, στο μέσον της Ουρανίας, διακρίνεται ευκρινώς αποτυπωμένη, η «δέησις του Δούλου του Θεού Άγγελου Νικολούζου», τέσσερις ακριβώς μήνες μετά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Η Ακολουθία έχει διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της όταν οι εκτελούντες και χρέη ιεροψάλτη, Σταμάτης Απέργης και Φωκίων Μάνδυλας, θα απαγγείλουν εμμελώς το «Άσπιλε», την ευχή των Χαιρετισμών στη Θεοτόκο, ενώ μεσολαβεί δύο ή τρεις φορές το Κοντάκιο «Τη Υπερμάχω…» σε αργό μέλος, από ολόκληρο το εκκλησίασμα. Το ψαλτήρι συμπληρώνουν ο Γιώργος Κένταρχος με το Γιώργη Σαββανή, που εναλλάσσονται με τους υπόλοιπους στην απαγγελία των Χαιρετισμών.
Στα «μετόπισθεν», το γενικό πρόσταγμα έχει η μικρούλα Ρένια, η εγγονή του Νεόφυτου, που χωρίς διακοπή, επιστατεί το άναμα των κεριών στο κεντρικό κηροπήγιο του ναού…
Μετά από ολίγο, το εκκλησίασμα, οι ψάλτες και ο ιερέας θα έχουν αποχωρήσει και η εκκλησία θα ξαναβρεί τους συνήθεις ρυθμούς της, στο «θαμποφέγγον» φως των δύο καντηλιών του τέμπλου...
|
|
Τελευταία ανανέωση ( 06.06.10 )
|
