Δύο σημεία του «Καλλικράτη» άξια σχολιασμού και ενδεικτικά της «περί δημοκρατίας» έννοιας, στις μέρες μας παρουσιάζονται στη συνέχεια:

-Το σχέδιο του Καλλικράτη, που τέθηκε προς διαβούλευση στις αρχές του χρόνου προέβλεπε για τα χωριά ένα κοινό ψηφοδέλτιο, από το οποίο θα εκλέγονταν τα Τοπικά Συμβούλια. Με τον τρόπο αυτό αρχικά ο νομοθέτης (και ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ) ήθελε να αποτρέψει την κατάτμηση των μικρών κοινωνιών σε πολλούς συνδυασμούς και την εξ αυτής παραγόμενη και πιθανώς άγονη αντιπαράθεση, για τα καθημερινά προβλήματα μιας μικρής κοινωνίας…Όμως η διαβούλευση (?) επανέφερε στη θέση του το γνωστό μας σύστημα, που υποχρεώνει κάθε ενδιαφερόμενο υποψήφιο να στοιχηθεί πίσω από έναν κομματικό συνήθως με τα σημερινά ισχύοντα, κεντρικό συνδυασμό, προκειμένου να ασχοληθεί με τα θέματα του τόπου που κατοικεί, μέσω του «αυτοδιοικητικού» θεσμού. Η περίπτωση αυτή θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «Η Δημοκρατία ως Ελευθερία»

-Τα Δημοτικά Διαμερίσματα με πληθυσμό μεγαλύτερο των 1.000 κατοίκων, όπως της Άνω Κορακιάνας θα εκλέξουν τα 5μελή Τοπικά Συμβούλια όχι στη βάση της κατανομής των ψήφων σε κάθε συνδυασμό και με ένα αναλογικό ή έστω «ενισχυμένο» σύστημα (λογική που ίσχυε μέχρι τώρα), αλλά με βάση το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας σε ολόκληρο το νησί για το Δήμο της Κέρκυρας. Έτσι, μπορεί την πλειοψηφία του Τοπικού Συμβουλίου να την καταλάβει ακόμη και ο μικρότερος σε ψήφους στο χωριό συνδυασμός, αρκεί να έχει εκλέξει τον Δήμαρχο του νησιού… Η περίπτωση αυτή θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «Η αποθέωση της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας».