Στο προκαθορισμένο ραντεβού των γιορτών φτάσαμε και φέτος με μια διάθεση πρωτόγνωρη. Κατηφείς, απογοητευμένοι και με μια αίσθηση ότι μας ''την έφεραν' και δεν ξέρουμε  πως να αντιδράσουμε! Μάθαμε από τα μικράτα μας πως οι μέρες τούτες είναι ημέρες προσδοκιών, ελπίδας και ευχών. Ο υπερθετικός είναι το σήμα κατατεθέν των εορτών. 

Οι μέρες των ''πρέπει'': Πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι, ωραίοι, καταναλωτικοί [κάνοντας ένα σωρό άχρηστα ψώνια] να στολίσουμε με όσο περισσότερα λαμπιόνια μπορούμε τη ματαιοδοξία μας. Κατάλληλη εποχή να φορέσουμε τα ωραία χαμόγελά μας και να αρχίσουμε να μοιράζουμε ευχές ,μιας και είναι 'ημέρες αγάπης''! Μα καλά αναρωτιέμαι οι υπόλοιπες του χρόνου τι είναι; Μίσους;

Μάθαμε να ανταλλάσουμε ευχές έτσι από συνήθεια, χωρίς να νοιώθουμε πως με ευχολόγια δεν αλλάζει τίποτα! Η ''δουλειά' 'πρέπει να γίνει εκ των έσω! Κι εμείς δεν μάθαμε πως η χαρά και η ικανοποίηση δεν αγοράζονται ,ούτε πωλούνται! Χρόνια τώρα η ευμάρεια και το 'image''  έγινε συνώνυμο της επιτυχίας και της ευδαιμονίας. Η επιτυχία στη ζωή είναι η επίδειξη, η εικόνα και η σχέση μας με τα υλικά αγαθά.

Κι έτσι οι μέρες των γιορτών έχασαν το πραγματικό τους νόημα και οι ευχές ανταλλάσσονται από συνήθεια. Λες και ο καινούργιος χρόνος θα ξορκίσει το κακό και με ένα μαγικό ραβδάκι θα μεταμορφώσει το σκηνικό.

Η προσμονή της πρωτοχρονιάς σηματοδοτεί μία καινούργια αρχή! Ναι μα είναι εντελώς συμβατικά όλα αυτά, γιατί κάθε μέρα που ξημερώνει είναι μια καινούργια αρχή. Και πρέπει συνεχώς να προσμονούμε την επόμενη και να δίνουμε τη μάχη για κάτι καινούργιο!'' Αν δεν κοιτάμε συνέχεια στο που θέλουμε να πάμε, στο τέλος θα πάμε εκεί που κοιτάμε!'' Κι έχουμε διαπιστώσει  πως αποπροσανατολισμένοι γυρίζουμε όλοι. Τι περιμένουμε; Αν δε βάλουμε όλοι το χέρι ,θα μείνουμε με τις ευχές και την αναμονή του επόμενου χρόνου. Λένε πως στις γιορτές αναλογιζόμαστε το παρελθόν που έφυγε και οραματιζόμαστε θετικά το μέλλον που έρχεται. Μα κάθε μέρα είναι αναγκαίο να κάνουμε ευχές, όνειρα, θετικές σκέψεις! Κι αν η Πρωτοχρονιά συμβολικά είναι η πρώτη του χρόνου, η κάθε μέρα που ξημερώνει ,είναι η πρώτη του υπόλοιπου της ζωής μας. Μου θυμίζει που συμβαίνει όλο το χρόνο σαν μία ετήσια πρόβα για την πρεμιέρα της Πρωτοχρονιάς.

Και αφού το σενάριο είναι το ίδιο, ας φροντίσουμε να είναι καλοπαιγμένο!

ΔΩΡΑ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ