Το κερκυραϊκό καρναβάλι έχει έντονο βενετσιάνικο χαρακτήρα και ελάχιστα αρχαιοελληνικό. Μόνο σε κάποια χωριά υπάρχουν ψήγματα παραδοσιακού παλιού καρναβαλιού.Ο συνδιασμός της παγανιστικής λατρείας του Διονύσου και η βενετσιάνικη επιρροή έδωσαν το σημερινό συνοθήλευμα. Η καυστική σάτυρα και η comedia de l' arte των Λατίνων, δίνει το στίγμα της μέσα από τα κερκυραϊκά ''πετεγολέτσα''. Στα χωριά μας, η Αποκριά έδινε την ευκαιρία για γλέντι και χορό χωρίς μουσικά όργανα.Τα τραγούδια ήταν διηγηματικά σε 15σύλλαβο, αυτοσχέδια, σατυρικά, σκωπτικά  ή της αγάπης και τραγουδιόντουσαν σε κύκλο πιασμένοι «αλα μπρατσάντε». Άρχιζε ο πρωτοχορευτής, κι επανελάμβαναν οι υπόλοιποι.

Στην Κορακιάνα, τρεις ομάδες χορευτών συγκεντρωνόντουσαν σε τρεις συνοικίες. Η μια στην ''Αρκούδαινα'', η άλλη στις ''Μουργάδες'' και η τρίτη στον ''Αη Νικολόπουλο''. Η επιτροπή του καρνάβαλου συνέτασσε την διαθήκη και την Κυριακή αναπαριστούσε το θάνατο του ''Μεγάλου Διαθέτη''. Κάποιος άντρας παρίστανε τη χήρα, κάποιος άλλος το συμβολαιογράφο, τον παπά και ακολουθούσε η περιφορά όλο το χωριό.

''Ελάτε να χορέψουμε

που φάγαμε όλοι πίτα

κι ήπιαμε και γλυκό κρασί,

και γίναμε όλοι σκνίπα!''

Με αυτό συνήθως άνοιγε ο χορός.

Πολλές φορές στο τετράστιχο του ενός απαντούσε ο άλλος, κι έτσι δημιουργούνταν μια στιχομυθία, πολλές φορές σκωπτική και περιπαιχτική.

 -Οι κακές μου οι συνυφάδες και οι μασκαράδες άντρες,

ακαμάτρα με φωνάζουν και με κακοκουβεντιάζουν.

-Μια Παρασκευή το βράδυ, μούστειλε ο άντρας μου λινάρι.

Κάλιο νάχα να μεθύσω παρά να το κοπανίσω

Κι έγνεθα εγώ η πλάντρακαλοκαίρι και χειμώνα.

Κι έκαμα ένα κουβαράκι όσο ένα ρεβυθάκι.

Τόδωκα να μου το υφάνουν στην αφάντρα την απάνου.

Κι έκαμα βρακί τ'αντρός μου,και το φόρεσε ο καλός μου!

Τούλειπε η μπροστελίνα,η βρακολινιά κι η σέλα

και τα δυο κανουλοβράκια ,και γι'αυτό μου κάνει κάκια!!!

-Μη λες πως σε στοχάζομαι;

Μη λες πως σε μπατάρω;

Σαν κοπριά Μαλτέζικη που κουβαλούν στο κάρο!

-Μωρέ τσακγουλοσκέπασμα, τηγάνι δίχως χέρι

και ποιος σε καταδέχεται για να σε κάμει ταίρι;

-Ως τώρα η αγάπη μας στα γιούλια ήταν κρυμμένη

τώρα τα γιούλια ανθίσανε κι είναι φανερωμένη!

-Ως τώρα η αγάπη μας ήταν στα χορταράκια

και τώρα την εμάθανε και τα μικρά παιδάκια.!

Κατά το κάψιμο του καρνάβαλου τραγούδαγαν όλοι:

-Ω καρνάβαλέ μου και τι σου κάνανε

σου βάλανε φυτίλι και σε κάψανε!

Και του χρόνου!

ΔΩΡΑ ΣΠ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ