''Ασπάλαθρά μου αγκαθερνέ

που στην κορφή μυρίζεις

εκεί που δε σε θέλουνε

μην πολυτριγυρίζεις!''

Από το μωβ της Σαρακοστής και το κόκκινο της Ανάστασης, στο κίτρινο του Μάη. Με αφορμή το γύρω μου σκηνικό και μια συζήτηση με έναν φίλο θυμήθηκα το παραπάνω στιχούργημα. Σχεδόν παντού κυριαρχεί το κίτρινο.

Στους ασπαλάθ[ρ]ους, τα σπάρτα, τις μαγιοπούλες μαργαρίτες, όλα στο φόρτε τους. Από το βουνό πάνωθέ μου ως τα ριζά του χωριού όλα κατακίτρινος κρόκος! Ο Ασπάλαθρας γνωστός από τα αρχαία χρόνια, αναφέρεται από το Διοσκουρίδη και το Θεόφραστο. Με τα αγκαθωτά κλαδιά του πίστευαν πως τιμωρούσαν τους τυράννους δέρνοντάς τους αλύπητα. Ο Σεφέρης στο Σούνιο παρασυρμένος από το κάλλος της σκηνογραφίας του περιβάλλοντος, αλλά και βαθειά πικραμένος με την περιρρέουσα πολιτική κατάσταση της εποχής, εποχής της επάρρατου Χούντας, γράφει το ποίημα ''Επί ασπαλάθων''. Αντιδικτατορικό, μιας και τελειώνει με τον παραδειγματικό θάνατο του Αριδαίου του τυράννου. Τα άνθη του πεταλουδόμορφα κρύβουν επιμελώς τ 'αγκάθια που παραμονεύουν.Οι μέλισσες το επισκέπτονται μόνο σε ώρα πλήρους άπνοιας.Νεκταρογόνο μα και κεντρογόνο! Η επιστημονική του ονομασία είναι ''καλυκοτόμη η τραχύμαλλη'',το ''καλυκοτόμη'' εκ του κάλυξ +τομή. Διχοτομείται ο κάλυκας και αναδύεται το πεταλουδόμορφο άνθος[οι φωτογραφίες εκ του φυσικού]

Δώρα Μεταλληνού

.......................................................................
Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;

Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ,χαμένη στου μυαλού

τ'αυλάκια.

τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου

δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:

"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει

"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν

τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν

απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους

και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του

o Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος

Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ