Η συνάντηση με τον Θεόφιλο Κένταρχο είχε κανονιστεί από καιρό, αλλά μόλις πριν από λίγες μέρες έμελε να πραγματοποιηθεί. Δάσκαλός μου (μας) στο 2θέσιο Δημοτικό Σχολείο της Άνω Κορακιάνας με τους 70 και πλέον μαθητές τη δεκαετία του 1960, καταξιωμένος ζωγράφος σήμερα, με φήμη που ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της γενέτειράς του. Τότε, στα διαλείμματα κρυφοκοίταζα κάθε φορά που σχεδίαζε κάποιο θέμα στην μεγάλη αίθουσα του πάνω ορόφου, τις προάλλες τον βρήκα στον χώρο της καλλιτεχνικής του ενασχόλησης, όπου τηρεί το προσωπικό του αρχείο.
Δημιουργικά ανήσυχος, καθώς ετοιμαζόταν για ακόμη ένα ταξίδι, για μία έκθεση στη Βενετία μέσα στους επόμενους μήνες, παραμέρισε προσωρινά τις έννοιες του,  αφήνοντας το χρόνο να κυλά αβίαστα και ξετυλίγοντας την αφήγησή του 60 χρόνια πίσω, από το καλλιτεχνικό του «ξεκίνημα». Μάρτυρες αυτής της πορείας δεκάδες πίνακες από την προσωπική του συλλογή σε λάδια και ακουαρέλες,  αφίσες, άλμπουμ, βιβλία, αποκόμματα εφημερίδων, υλικό για δημοσίευση. Ξεχωρίσαμε έργα του για το αφιέρωμα που θα φιλοξενήσει προσεχώς η ιστοσελίδα μας, κυρίως θέματα από την Κορακιάνα (ευρύτερη περιοχή) και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τις επόμενες μέρες...Φεύγοντας, ηχούσε στ' αφτιά μου η πικρία του για  το φυλλορρόημα του χωριού από ανθρώπινο δυναμικό, που "σε κάνει να νοιώθεις σαν ξένος στον τόπο σου"...