Στο επίκεντρο της εκδήλωσης που ξεκίνησε λίγο μετά τις 8 μ.μ. ήταν η μπάντα υπό τη διεύθυνση του Σπύρου Στεφ. Μεταλληνού, που κατά γενική ομολογία πραγματοποίησε μια εξαιρετική εμφάνιση, με ένα ρεπερτόριο - αναδρομή στη μακρόχρονη διαδρομή της στα μουσικά δρώμενα του τόπου μας. Το καθαρά μουσικό σκέλος περιελάμβανε  κομμάτια όπως το «La Campangia», που ήταν το πρώτο εμβατήριο που έπαιξε η Φιλαρμονική, η «Serenata» του Σπύρου Σαμάρα, η «Bellatria»  με ενοργάνωση του πρώτου Αρχιμουσικού της Χαρίλαου Μανιατόπουλου, το «To our Captain», κομάτι με το οποίο η Φιλαρμονική επί αρχιμουσικού Παγκράτη συμμετείχε και τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Φιλαρμονικών Υπαίθρου το 1976, το «Augurio» σε ενοργάνωση του αρχιμουσικού Νίκου Κοσκινά, το αφιερωθέν στη μνήμη του μετέπειτα αρχιμουσικού Δαπέργολα «The Celebrated March», ή το εμβατήριο του Μποτετσάγια «Κέρκυρα», με το οποίο έκλεισε την παρουσία της η Μπάντα. Όμως εκτός από το ρεπερτόριο, η διαχρονικότητα ήταν εμφανής και στο στελεχιακό δυναμικό της Μπάντας, αφού έδωσαν το παρόν στελέχη από τις παλαιότερες έως τις νεώτερες, σημερινές γενιές.
                     
Tο πρόγραμμα της εκδήλωσης, με παρουσιάστρια τη δημοσιογράφο Ηρώ Λέλλα, επεφύλασσε αρκετές ακόμη ευχάριστες και γεμάτες συγκίνηση στιγμές.

Στο προλόγισμά του, ο Πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου Σπύρος  Π. Σαββανής τόνισε ότι «μέσα από αγώνες και μόχθο, από απογοητεύσεις αλλά και ψυχικές εξάρσεις, από αβέβαιες ψηλαφίσεις, αλλά και σταθερούς βηματισμούς...η Φιλαρμονική ξεδιπλώνει τις σημαίες της στο Ιωβηλαίο, πιστεύοντας ότι θετική ήταν μέχρι σήμερα η παρουσία της. Και αισιοδοξεί. Στόχος της ήταν και παραμένει, η κατά το δυνατόν σωστή μουσική εκπαίδευση, αλλά και η διαμόρφωση ήθους στερεού και διαρκούς για όλους τους μουσικούς της, μικρούς και μεγάλους. Όραμά της, να συνεχίσει να επαληθεύει τον στοίχο του Ποιητή <θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου και ας είμαι ένα ταπεινό λυχνάρι>. Έτσι, πέρα από την πρακτική της αποστολή, την παροχή δωρεάν δηλαδή της μουσικής εκπαίδευσης στα νέα παιδιά, αναζητάει πάντα μια θέση στη μεγάλη και θερμή αγκαλιά της μεγάλης Καλλιτεχνικής, Πολιτιστικής και Ανθρωπιστικής παράδοσης της Κέρκυράς μας...». Και απευθυνόμενος προς το κοινό, ζήτησε: «Στην 50^η επέτειο της γένεσής της προσφέρετέ της την ζεστασιά της καρδιάς σας, το ενδιαφέρον σας, την αγάπη σας. Τα χρειάζεται και πιστεύει ότι τα αξίζει».

Το μουσικό πρόγραμμα διεκόπη τρεις φορές προκειμένου να τιμηθούν αντίστοιχα, τα ιδρυτικά της στελέχη, οι αρχιμουσικοί και οι διατελέσαντες πρόεδροι και οι παλαιοί μουσικοί της πρώτης μπάντας. Από μέρους των τελευταίων σύντομο χαιρετισμό απηύθυναν οι Μεταλληνού-Νικολούζου Μαρία και Μεταλληνός Ανδρέας Αριστ. Οι στιγμές ήταν ιδιαίτερα συγκινητικές, τόσο για τους τιμηθέντες, όσο και για τα μέλη του Συλλόγου και το κοινό. Το ρολόι του χρόνου λες και από ένα αόρατο χέρι γύρισε προς τα πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και από εκεί με ασύγχρονες κινήσεις δρασκέλισε μια-μια τις δεκαετίες, για να φτάσει μέχρι το σήμερα. Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η αναπαράσταση της πρώτης εισόδου  της Φιλαρμονικής στην πόλη της Κέρκυρας το Πάσχα του 1961, όταν ο κόσμος την έρανε με ροδοπέταλα.  










Όσον αφορά το κοινό, που κατέκλυσε το χώρο του Θεάτρου, βρέθηκε και αυτό «εγκλωβισμένο» στην πανδαισία που δημιούργησαν οι μελωδίες σε συνδυασμό με τις μνήμες που ανασύρθηκαν στις σκέψεις και τις ψυχές όλων. Την εκδήλωση τίμησαν με ην παρουσία τους ο εκπρόσωπος του σεβ. Μητροπολίτη Κερκύρας & Παξών, οι Βουλευτές Κέρκυρας Νίκος Δένδιας και Χαράλαμπος Χαραλάμπους, εκπρόσωποι της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας και του Δήμου Φαιάκων, εκπρόσωπος των τοπικών Λιμενικών Αρχών, εκπρόσωποι της "Παλαιάς" Φιλαρμονικής και των Φιλαρμονικών Γαστουρίου και Λευκιμμαίων και άλλοι.
                      
Τέλος, στην είσοδο του Θεάτρου είχε στηθεί από το μέλος της Διοίκησης Επαμεινώνδα Κένταρχο μικρή έκθεση φωτογραφικού υλικού.

Άξιοι συγχαρητηρίων για την άρτια οργάνωση είναι όλα τα μέλη της Διοίκησης της Φιλαρμονικής, με προεξάρχοντα τον Κοσμήτορα Νικόλαο Κούρκουλο.

Ευχόμαστε, στην Φιλαρμονική Κορακιάνας να ευτυχίσει να εορτάσει και άλλες τέτοιες επετείους στο μέλλον, που αποτελούν την συμπύκνωση εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και κοινωνικών εμπειριών και αναδεικνύουν τον παιδευτικό και ανυψωτικό ρόλο της Μουσικής Τέχνης...