Έχει σουρουπώσει για τα καλά και το σήμαμα της καμπάνας του Άη-Νικολόπουλου αντηχεί μέχρι την Κάβενα. Οι εναπομείναντες στους αγρούς, λαμβάνουν το σήμα της επιστροφής στο χωριό…
           
Σε λίγη ώρα, το λιγοστό φως του εσπερινού ανάγεται μυσταγωγικά σε «Φως Ιλαρόν» από τα χείλη των πιστών, που έχουν προσέλθει στη μικρή ενοριακή εκκλησία. Απόδειπνο και αμέσως μετά Λειτουργία Προηγιασμένη…Κάποια στιγμή, ως είθισται, ο ιερέας εξέρχεται του Αγίου Βήματος προκειμένου με τη μορφή μικρής περιφοράς, να πραγματοποιηθεί η «Είσοδος» εις το μέσο του ναού, υπό το τρεμοπαίζον φως των κεριών, που κρατάει στα χέρια του το εκκλησίασμα. «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου...», μόνο που το θυμίαμα έλαχε απόψε να είναι λίγο βαρύ για τους πιστούς των κοντινών καθισμάτων…

Μετά το πέρας της Λειτουργίας, η συνέχεια θα δοθεί στο σπίτι του Φωκίωνα, με ένα ζεστό τσάι…